Ο ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΚΑΡΠΑΘΙΩΝ...
Όλοι τον θεωρούσαν ξεγραμμένο. Κανείς δε στοιχημάτιζε ούτε ένα σέντ οτι θα τα καταφέρει. Ούτε ο καουμπόυς, ούτε ο ζαν πρεμιέ, ούτε και η Άνχελα-Μαρλέν Ντίτριχ τον υπολόγιζαν για ζωντανό.
Όμως αυτός κρυφογελούσε πίσω από το απλανές βλέμμα που φορούσε κατά παραγγελία. Είχε έρθει προετοιμασμένος. Όσοι τον περνούσαν για αφελή θα έπρεπε να προετοιμάζονται για μεγάλες εκπλήξεις.
Δεν ήταν μόνο η στήριξη που του παρείχαν όλοι πίσω στη χώρα. Δεν ήταν μόνο το αισιόδοξο χαμόγελο της Ντόρας, της μικρής εξερευνήτριας. Δεν ήταν μόνο το βέτο που όλοι ήξεραν οτι κουβαλούσε επάνω του νύχτα-μέρα, οτι κοιμόταν με αυτό, από φόβο μην του το πάρουν.
Όχι. Ο Κάραμαν ήξερε τι χρειαζόταν για να επιζήσει στη χώρα του Δράκουλα! Δεν ήρθε στο Βουκουρέστι απροετοίμαστος! Είχε βάλει το Θοδωρή και του ετοίμασε με το σφυρί του 6 μεγάλες, ξύλινες σφήνες, τέτοιες από τις οποίες δε γλυτώνει ούτε Θεός, ούτε δαίμονας. Αν τολμούσε ο Δράκουλας, ας πλησίαζε... Θα του κάρφωνε με μανία τη σφήνα στην καρδιά και θα τον έστελνε στο πυρ το εξώτερον, εκεί στη Φλόριντα!
L'Auteur
0 σχόλια