Κι ενώ εμείς κοιτάμε τα αστέρια ρεμβάζοντας και βρίζουμε την κυβέρνηση για την ακρίβεια χωρίς να κάνουμε τίποτα, οι ευρωπαίοι πήραν τα τρακτέρ και κατέβηκαν στο κέντρο των Βρυξελλών, διαδηλώνοντας για το ράλλυ των τιμών. Και τα πάρκαραν κάτω από το Ευρωκοινοβούλιο, ξάπλωσαν στον ήλιο και άφησαν τους φωτογράφους και τους ρεπόρτερς να διαδώσουν το μήνυμα και την εικόνα 1000 τρακτέρ στο κέντρο της Ευρώπης. Δε σημειώθηκαν ούτε επεισόδια, ούτε φωνές, ούτε σπρωξίματα, παρόλο που μαζί τους ήταν οι φορτηγατζήδες και οι ταξιτζήδες!
Οι ισπανοί οδηγοί φορτηγών πάλι κλείνουν εθνικές οδούς εκφράζοντας την αγανάκτησή τους για την κούρσα της ακρίβειας και την άνοδο της τιμής των καυσίμων. Οι δυτικοευρωπαίοι αντιδρούν στις αυξήσεις και στη μείωση της αγοραστική ςτους δύναμης και το κάνουν γνωστό. Οι ευρωπαίοι ψαράδες βρισκόταν σε απεργία για εβδομάδες. Πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να συζητήσει ένα πλάνο βοήθειας για τους επαγγελματίες ψαράδες.

Εδώ πάλι επικρατεί μια ευδαιμονία, συνυφασμένη με μια γκρίνια ανώφελη και τζάμπα. Γκρίνια για την ακρίβεια, που θα έλεγε όμως κανένας οτι δε μας αγγίζει πραγματικά, δε μας καίει, αλλιώς θα τραβιόμασταν...
Νοιαζόμαστε περισσότερο για το τι θα κάνει ο Σημίτης ή ακόμα χειρότερα που θα εμφανιστεί ο Ρουβάς. Φραπεδονόμαστε στο έπακρο και σχολιάζουμε σα γριες κουτσομπόλες και όχι σαν πολίτες ενεργοί. Συζητάμε για αυτορύθμιση στα blogs και δεν ασχολούμαστε με τα σοβαρά προβλήματα, τα ζητήματα επιβίωσης. Και αντί να ενεργούμε, υπομένουμε. Μάλλον ισχύει αυτό που λένε οτι ο κάθε λαός έχει τους πολιτικούς που του άξίζουν...
Το τσουνάμι έρχεται από τα δυτικά. Οι ευρωπαίοι πήραν τους δρόμους. Είμαστε όμως μακρυά και μας χωρίζουν Βαλκάνια από την Ευρώπη. Και κυρίως, τα Βαλκάνια του μυαλού μας!