ΔΥΟ ΓΑΪΔΑΡΟΙ ΜΑΛΩΝΑΝΕ...
...σε ξένον αχυρώνα!
Κάπως έτσι θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε τον καβγά μεταξύ ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ για την πατρότητα των εξεγερμένων μαθητών! Τόνοι μελανιού χύνονται για να περιγράψουν μια διένεξη για κάτι που, στη πραγματικότητα, δεν ανήκει ούτε στον έναν, ούτε στον άλλο διάδικο...
Το ξέρουμε όλοι οτι είναι αφελές να θεωρούμε οτι οι χιλιάδες πιτσιρικάδες που τα πήραν στο κρανίο είναι κατευθυνόμενοι. Κάποιοι σίγουρα είναι. Όχι όμως οι πολλοί και αυτό είναι προφανές σε κάθε νηφάλιο παρατηρητή. Κάποιες - ποικίλες - πολιτικές δυνάμεις προσδοκούν κέρδη από την κατάσταση, δικαιολογώντας το "ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται". Όμως τα γεγονότα τους ξεπερνούν. Είναι όμως πολύ λίγοι για να θεωρηθούν ηθικοί αυτουργοί της εξέγερσης.
Οι πολιτικοί πλιατσικολόγοι
Στην ουσία, όλες οι πολιτικές δυνάμεις κοιτούν να κερδίσουν από την κατάσταση αυτή. Αυτοί είναι οι πραγματικοί πλιατσικολόγοι των ημερών. Το ΚΚΕ επιδιώκει τη συμμετοχή των εργαζομένων στις διαμαρτυρίες ώστε να μπεί στο παιχνίδι και η κρίσιμη μάζα των ψηφοφόρων του ώστε, δια της οσμώσεως, να επιτευχθεί η διαπλάτυνση της με το υγιέστερο κομμάτι της ελληνικής πολιτικής σκηνής, τους νέους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να εμφανιστεί ψηλότερος απ'ό,τι είναι! Στην πραγματικότητα, η δυνατότητα υποκίνησης από μέρους του είναι πάρα πολύ μικρότερη απ'ό,τι λέγεται ή αφήνεται να εννοηθεί. Η συζήτηση αυτή, όπου και να γίνεται, συμφέρει το κόμμα, καθώς το εμφανίζει μεγαλύτερο, αγωνιστικότερο, ικανότερο του πραγματικού να επηρεάσει καταστάσεις και δίνει μια εσφαλμένη, πλην θεμιτή, άποψη του εύρους της λαϊκής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ...
Το ΛΑ.Ο.Σ. επιδιώκει αυτό που διακαώς επιθυμεί χωρίς επιτυχία εδώ και χρόνια. Μια ευρύτερη λαϊκή αποδοχή. Ψαρεύει όπου βρει και ελπίζει...
Το ΠΑΣΟΚ τώρα, αλιεύει προσπαθώντας να δείξει τη "σοβαρότητα που απαιτούν οι περιστάσεις", επιδιώκοντας να συμπεριφερθεί ως μελλοντική κυβέρνηση, με σύνεση... Η εμπλοκή του με δυναμικότερο τρόπο στην εξέγερση της νεολαίας, θα έφερνε σίγουρα πολιτικά οφέλη. Ωστόσο θα υποθήκευε την εικόνα της ήρεμης δύναμης που πλασάρει το ΠΑΣΟΚ, και ενδεχομένως να απέτρεπε μια σημαντική ομάδα ψηφοφόρων από αυτούς που πλήττονται από τα επεισόδια (εμπόρους, μέσους οικογενειάρχες κλπ.). Γι'αυτό και η πρώτη συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου ήταν με τους εμπόρους.
Η Νέα Δημοκρατία παρακολουθεί σαστισμένη τη μετωπική σύγκρουση χωρίς να έχει τη δυνατότητα να στρίψει το τιμόνι. Με επικοινωνιακά τρυκ προσπαθεί να συγκρατήσει τις διαρροές και να δημιουργήσει εντυπώσεις, ενίοτε και μόνο για την τιμή των όπλων. Ξέρει οτι κάποια στιγμή όλα θα επανέλθουν στο "φυσιολογικό" και ζει για τη στιγμή αυτή. Επιδιώκει συνεχώς την αλλαγή ατζέντας, ελπίζοντας τα γεγονότα των ημερών να μετριάσουν τις προεξοφλημένες αντιδράσεις από την τραγική αποτυχία της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Ίσως να της βγει, ίσως και όχι...
Υπό το πρίσμα που προαναφέρθηκε, δε μπορεί κανένας να θεωρηθεί ιδιοκτήτης της εξέγερσης των πιτσιρικάδων γιατί δεν έχει την υπόσταση, ούτε το ειδικό βάρος. Γι'αυτό αφήνεται να πλανάται η αμφιβολία, μήπως τελικά είναι αυτός υποκινητής, καταδικάζει άλλους για υποκινητές δημιουργώντας τεχνητή πόλωση και πολιτικοποιώντας ένα θέμα που δεν ήταν εκ φύσεως μικροπολιτικό ή δημιουργεί εντυπώσεις οτι νοιάζεται για τους πληγέντες από τα επεισόδια για να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά. Ο (μικρο)καβγάς ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ γίνεται στην πλάτη των εξεγερμένων για να κεφαλαιοποιηθούν εκλογικά τα αποτελέσματα. Μάλλον όμως "δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένον αχυρώνα"!
.
Αφορμή για την παραπάνω ανάρτηση αποτέλεσε σχόλιο σε προηγούμενο post.
L'Auteur
1 σχόλια