Η υποχρεωτική εξέλιξη του Ευάγγελου Αντώναρου στο πόστο του κυβερνητικού εκπροσώπου ακολούθησε της αποχώρησης του προϊσταμένου του υπουργού Θεόδωρου Ρουσόπουλου από τη θέση αυτή. Μετά τον πρόσφατο ανασχηματισμό ο Ευάγγελος Αντώναρος εξέπληξε πολλούς, μένοντας στη θέση αυτή, παρόλο που ενδεδειγμένα δεν αποτελούσε και την καλύτερη λύση.

Ο λόγος της διατήρησης αυτή γίνεται φανερός σήμερα, βλέποντας τη στάση του κυβερνητικού εκπροσώπου και τον τρόπο που ασκεί τα καθήκοντά του. Η περίοδος της ευπρέπειας και του πολιτικού πολιτισμού έχει παρέλθει προ πολλού. Όχι οτι επί Ρουσόπουλου πρυτάνευαν οι παραπάνω αρχές, αλλά σαφέστατα η φύση του πρώην υπουργού τον ωθούσε σε αποφυγή λεκτικών κοκορομαχιών, προτιμώντας τη χρήση σκληρής γλώσσας χωρίς έντονα στοιχεία συναισθήματος.

Η εποχή Αντώναρου αντιθέτως πριμοδοτεί ξεκάθαρα το συναίσθημα. Σε καθημερινή βάση ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ξεκατινιάζεται, κυρίως σε θέματα που αφορούν την αξιωματική αντιπολίτευση, χρησιμοποιώντας γλώσσα σκληρή κατά τη γνώμη του, παθιασμένη κατά την κοινή γνώμη. Η θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου έχει καταλήξει να γίνει όργανο εκφοράς κριτικής κατά των πολιτικών αντιπάλων, απλός φορέας των κυβερνητικών συναισθημάτων που μέχρι τώρα ήταν μύχια, ενώ πλέον βγαίνουν στην επιφάνεια, διατυπώνονται καθαρά. Η συνεχής πολιτική κόντρας που υιοθετεί ο Ευάγγελος Αντώναρος έχει αναγάγει τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου σε πρώτο βιολί πολιτικής όξυνσης. Κάτι τα νούμερα των δημοσκοπήσεων, κάτι η στάση του ίδου του ΠΑΣΟΚ οδήγησαν τον πρωθυπουργό στη χρήση του όπλου Αντώναρου για να απαντά στην αντιπολίτευση και να δημιουργεί καταστάσεις, με στόχο να αποπροσανατολίσει, να κερδίσει εντυπώσεις, να κερδίσει πόντους.

Το κύρος της θέσης του κυβερνητικού εκπροσώπου έχει εξαφανιστεί από τη χρήση Αντώναρου. Το στομφώδες λεξιλόγιο, ο παθιασμένος τόνος, οι κορώνες και οι λαρυγγισμοί είναι στην ημερήσια διάταξη. Ο Ευάγγελος Αντώναρος έδωσε το δικό του στίγμα στη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Απλά, αυτό το στίγμα είναι στίγμα υποβάθμισης...