-Εντάξει, είμαι ξεκούραστος τώρα. Έλα να δοκιμάσουμε άλλη μια φορά...
- Τι να δοκιμάσουμε ρε Κώστα; Πάλι να δοκιμάσουμε;
- Ναι, έλα, σου λέω έχω ξεκουραστεί. Είμαι σίγουρος οτι αυτή τη φορά θα πετύχει!
- Έτσι έλεγες και τις άλλες φορές, αλλά ...δεν πετύχαινε.
- Τις άλλες φορές ήμουν πτώμα.
- Από τι ήσουν πτώμα; Από το Playstation; Και τώρα πάλι εκεί είσαι καρφωμένος. Φυτέψου και άστο καλύτερα. Δε σου βγαίνει...
- Έλα, μια τελευταία προσπάθεια...Πας στοίχημα οτι ΑΥΤΗ η φορά θα είναι η καλή;
- Σιγά που θα είναι η καλή! Πέντε χρόνια προσπαθούμε, ΤΩΡΑ λες να τα καταφέρεις;
- Εντάξει, στην αρχή έπρεπε να γνωριστούμε, να μάθει ο ένας τα βίτσια του άλλου...
- Α μάλιστα, εσύ χρειαζόσουν πέντε χρόνια προετοιμασία; Παράτα μας, θα πέσω να κοιμηθώ.
- Έτσι όμως αμελείς τα συζυγικά σου καθήκοντα! Δεν είμαι ο άντρας σου;
- Είσαι, που να μην ήσουν... Και το χειρότερο είναι οτι ΕΓΩ σε διάλεξα!
- Αφού ήμουν λεβεντόπαιδο!
- Χαρά στο ...λεβεντόπαιδο! ΕΓΩ ήμουν τυφλή, δε λες καλύτερα! Και να πεις οτι ήμουν και καμία πρωτάρα... Πριν από σένα με είχαν πηδήξει τόσοι και τόσοι... Είχα μια κάποια...εμπειρία. Πως στραβώθηκα και έπεσα σε σένα;
- Βρε Ελλαδίτσα μου, βρε κορίτσι μου, γιατί είσαι πάντα τόσο υπερβολική; Άσχημα περνάς μαζί μου;
- Εσύ τι λες, να περνάω καλά; Που μου φέρνεις όλους τους ξενέρωτους να με πηδάνε, επειδή δε μπορείς εσύ! Μια μου φέρνεις Γερμανούς εργοστασιάρχες, μία Άραβες μεγιστάνες, πότε Αμερικάνους υπουργούς...Για να μην πω για το σκοπιανό που μου έφερες εκείνο το βράδυ...
- Εγώ για το καλό σου το κάνω! Για να μη μένεις παραπονεμένη... Τι δηλαδή, προτιμάς εκείνον το φαλακρό, το Γιωργάκη, με τις μουστάκες του;
- Αν θες να μη μένω παραπονεμένη, να φροντίζεις να με καλύπτεις. Όχι να με πετάς στον πρώτο τυχόντα! Μέχρι και καλόγερους μου έφερες τις προάλλες!
- Τι τα θυμάσαι τώρα όλα αυτά; Αφού σου λέω, είμαι ξεκούραστος και σίγουρος οτι θα σε ικανοποιήσω...
- Εσύ μπορεί να είσαι σίγουρος, εγώ όμως πλέον δεν έχω καμία όρεξη! Συνέχισε να παίζεις Playstation. Εγώ, θα το κάνω ...μόνη μου!