Η εμμονή της κυβέρνησης Καραμανλή με τις ιδιωτικοποιήσεις είναι γνωστή. Τώρα γίνεται γνωστή και μία άλλη εμμονή: οι ιδιωτικοποιήσεις αυτές να γίνονται όχι μέσω διεθνών διαγωνισμών, αλλά με ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ διαπραγματεύσεις, κατά προτίμηση με έλληνες επιχειρηματίες.

Για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να κηρυχθεί άγονος ο διαγωνισμός μέσω του οποίου γινεται - βάσει ευρωπαϊκής νομοθεσίας - η διαδικασία ιδιωτικοποίησης. Σε περίπτωση αποτυχίας δικαιούται μια κυβέρνηση να προχωρήσει σε απευθείας συνομιλίες με επενδυτές. Βέβαια, οι απευθείας διαπραγματεύσεις έχουν πολλά στραβά: αδιαφάνεια, μίζες, πάρε-δώσε γενικότερα στην πλάτη των πολιτών. Γι'αυτό και διεθνώς επιδιώκεται να ιδιωτικοποιούνται επιχειρήσεις μέσω των διαγωνισμών, για να αποφεύγονται οι πιθανές δοσοληψίες.
Στην Ελλάδα λοιπόν, οι άγονοι διαγωνισμοί είναι πλέον καθεστώς. Δείτε μερικά μόνο από τα πρόσφατα παραδείγματα άγονων διαγωνισμών εντός των τελευταίων 8 μηνών:

3/07/08: Άγονος ο διαγωνισμός για τη βιοαιθανόλη (ΕΒΖ).

30/09/08: Άγονος ο διαγωνισμός για την αλλαντοβιομηχανία “ΘΡΑΚΗ”.

4/02/09: άγονος ο διαγωνισμός αποκρατικοποίησης της Ο.Α.

18/02/09: άγονος ο διεθνής μειοδοτικός διαγωνισμός για την κατασκευή της νέας λιγνιτικής μονάδας ΙΙ του ΑΗΣ Μελίτης, ισχύος 420-450MW.

30/03/09: άγονος κηρύσσεται ο διαγωνισμός για την εκχώρηση του ΣΕΜΠΟ του Οργανισμου Λιμένος Θεσσαλονίκης.

9/04/09: Αγονος ο διαγωνισμός ιδιωτικοποίησης της θυγατρικής του ΕΛΤΑ για τις Ταχυμεταφορές που ξεκίνησε το 2006, καθώς ο μοναδικός ενδιαφερόμενος αποχώρησε από τη διαδικασία.

H "τέχνη του άγονου" αποτελεί επίτευγμα της σημερινής κυβέρνησης. Στην περίπτωση της πώλησης της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ οι απευθείας διαπραγματεύσεις οδήγησαν στην παραχώρηση της εταιρείας στο Βγενόπουλο. ¨Ομως, η κυβέρνηση εντρυφεί στην τέχνη του άγονου, και αυτό δείχνει απλά την αδυναμία της, ή μάλλον τις επιλογές της.