ΕΧΟΥΜΕ ΗΔΗ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το είπε ξεκάθαρα: αν δεν αλλάξουμε οικονομική πολιτική θα πτωχεύσουμε.
Όταν ο κάθε έλληνας χρωστά 31.700 ευρώ, με το έλλειμα του δημοσίου να καλπάζει αυξανόμενο καθημερινά, δεν υπάρχει σωτηρία άλλη εκτός από τον ταυτόχρονο συνδυασμό διακοπής της σπατάλης και ανάπτυξης, Φαίνεται απλό, αλλά δεν είναι...
.
Γιατί σπατάλη δεν είναι απλά η λάμπα στο σαλόνι μας που μένει αναμμένη. Είναι το ρουσφέτι μας, η αναξιοκρατία μας, ο καταναλωτισμός μας, η φοροδιαφυγή μας, τα αυθαίρετά μας. Είναι η επιμονή μας να κυνηγάμε να μπούμε στο δημόσιο, να εμμένουμε στη μονιμότητα, να ανεχόμαστε συμπεριφορές αντιπαραγωγικές, να τεμπελιάζουμε στις καφετέριες και να ξενυχτάμε στα μπουζούκια μέχρι πρωϊας. Είναι η καθιέρωση των φαστφουντάδικων ως οι εθνικοί μας μάγειρες, το τσιγάρο μας στα μούτρα του οποιουδήποτε είναι γύρω μας, η αγένειά μας, είναι η ανικανότητά μας έστω και να βιδώσουμε μια λάμπα μόνοι μας, είναι η φαρμακολαγνεία μας, είναι η μετακίνησή μας μέχρι το περίπτερο για τσιγάρα με το "αμάξι". Είναι η προσήλωσή μας στο άραγμα ή στην έσχατη στα γυμναστήρια για το φαίνεσθαι, αντί να αθλούμαστε πραγματικά για το είναι. Είναι η ανηθικότητά μας απέναντι στην καθημερινότητα, στους άστεγους, στους φτωχούς, στους ξένους, στους άλλους, είναι οι εκπτώσεις που κάνουμε στα πάντα. Είναι η ματαιοδοξία μας, ο ωχαδερφισμός μας, η ακατάσχετη φλυαρία μας, η κενότητά μας, η φαυλότητα του μυαλού μας. Είναι η αντιεξουσιαστικότητά μας, αλλά μόνο με ιδιοτελή κριτήρια, είναι η έμφυτη τάση μας στην ευκολία, η ασυνέπειά μας, είναι η δικαιωματική μας ιστορικότητά.
.
Σπατάλη είναι το δήθεν που μας διέπει. Είναι το τσιφτετέλι επάνω στο τραπέζι, το λουλούδι που πληρώνουμε σε τιμές ράβδων χρυσού, είναι οι μπόμπες που πίνουμε για να ευτυχήσουμε, είναι η "μπέμπα" παρκαρισμένη απέξω. Είναι η ενασχόλησή μας με τις εκπομπές και τα θέματα που ζέχνουν κατινιάς, είναι η προσήλωσή μας στην τηλεόραση, η κατανάλωση της πολιτικής με κριτήρια οθωμανικά. Είναι η λαϊφσταϊλιά που κάναμε οδηγό μας, είναι η θρησκεία που έγινε το εθνικό μας συγχωροχάρτι. Είναι το ποδόσφαιρο που αναγάγαμε σε πρωταρχικό μας ενδιαφέρον, είναι ο φραπές που μας χαρακτηρίζει ως άρπακολλα-πότες, είναι η υπερβολή που μας χαρακτηρίζει. Είναι οι συμβιβασμοί μας, η αφέλειά μας, που, συνδυαζόμενη με την κουτοπονηριά μας μας καταδικάζει στη μιζέρια που ζούμε. Είναι η αντιευρωπαϊκή μας κατεύθυνση χωρίς όμως να έχουμε εναλλακτική, είναι η απείθειά μας, τα θέλω μας, η βλαχομπαρόκ αισθητική μας, ο ξεπεσμός της τέχνης μας, η κατάντια της Παιδείας μας. Είναι τα κόμματά μας, τα είδωλά μας, οι άγιοί μας. Είναι η ανοχή μας απέναντι σε γιατρούς-αυθεντίες της κακιάς ώρας, είναι η ικανοποίησή μας με "μαϊμούδες". Είναι η έλλειψη αλληλεγγύης, είναι η έλλειψη υψηλών στόχων, είναι η αξία που δίνουμε στο ευτελές, η μετριότητά μας. Είναι η χωριατιά μας, η παχυσαρκία και η κυτταρίτιδά μας. Είναι η μικροπρέπειά μας. Είναι η έπαρσή μας και η επιδειξιομανία μας. Είναι το χαμηλό μας IQ και η μαγκιά μας. Είναι η ξενομανία μας και η ξενοφοβία μας. Είναι η απατεωνιά που όλοι μας περήφανα έχουμε μέσα μας, είναι η ανύπαρκτη ανθρωπιά μας.
.
Για να αλλάξουμε λοιπόν οικονομική πολιτική, πολλά είναι αυτά που πρέπει να συνδυαστούν. Και μόνο η αναφορά όμως αυτών προκαλεί απογοήτευση και ευνοεί την απαισιοδοξία. Έχουμε πτωχεύσει σε τόσους τομείς, που η οικονομία δεν έχει παρά να ακολουθήσει κι αυτή. Δε χρωστάμε μόνο 31.700 ευρώ ο καθένας. Χρωστάμε τα πάντα, και τα χρωστάμε στους ίδιους μας τους εαυτούς.
Ο έλληνας κατάντησε οθωμανικής κατασκευής κλόουν, χωρίς φιλοδοξίες, χωρίς ικανότητες, επηρμένος και μίζερος. Κάθε μέρα απομακρύνεται από την Ευρώπη όλο και περισσότερο, κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο τραγική φιγούρα. Ζει την παρακμή του νομίζοντας οτι προετοιμάζει νέο Χρυσό Αιώνα! Ετεροφωτίζεται και καθρεφτίζεται αυτάρεσκα χωρίς να βλέπει. Απλά κοιτάζει. Απλά υπάρχει. Απλά ζει. Απλά...
L'Auteur
3 σχόλια