Ήταν μια ενδιαφέρουσα προσπάθεια. Σχεδιαστικά ο Ελεύθερος Τύπος ήταν κάτι το διαφορετικό και η διαφορετικότητα αυτή αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος στη συνολική εικόνα του εντύπου. Συντακτικά, η ιδεολογική του τοποθέτηση ήταν εμφανής, χωρίς παρόλα αυτά να γίνεται έντονα ενοχλητική.

Εκεί που υστερούσε ο Ελεύθερος Τύπος ήταν στο σκέλος που αφορούσε το ιδιοκτησιακό του καθεστώς. Όντας προέκταση επιχειρηματικής οικογένειας με βαθιά προϊστορία στη διαπλοκή, ο Ελεύθερος Τύπος αποτελούσε ξεκάθαρη προσπάθεια επηρεασμού της κοινής γνώμης από συγκεκριμένα πολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα.

Το ζήτημα είναι αν η σημερινή ελληνική κοινωνία χρειάζεται άλλη μία διαπλεκόμενη εφημερίδα. Βεβαίως, πραγματικά μη διαπλεκόμενη εφημερίδα αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός. Ωστόσο, ο απροκάλυπτος τρόπος με τον οποίο διαπλέκεται ο Ελεύθερος Τύπος, η Real news, το Πρώτο Θέμα και άλλες εφημερίδες αποτελεί ενδεχομένως αναχρονισμό εν έτει 2009.

Από την εποχή που η εφημερίδα που διάβαζε κανείς πρόδιδε και την πολιτική του τοποθέτηση μέχρι σήμερα πολύ νερό κύλησε στις όχθες του Τίβερη. Η στροφή προς το lifestyle, η ανάγκη σφαιρικής ενημέρωσης και η μεγάλη προσφορά εντύπων, αλλά κυρίως η κρίση του Τύπου και η στροφή στις προσφορές και τα δώρα αναδιαμόρφωσαν το αναγνωστικό τοπίο, με αποτέλεσμα σήμερα να αγοράζει κανείς την εφημερίδα που επιλέγει βάσει εμπορικών κριτηρίων και όχι πολιτικών. Φυσικά υπάρχουν ακόμη αυτοί που βασίζουν την επιλογή τους σε κομματικά κριτήρια, ωστόσο, ο αριθμός τους διαρκώς μειώνεται.

Ταυτόχρονα, η αναγνωστική αγορά στην Ελλάδα ορίζει και τις δυνατότητες προσφοράς εντύπων. Τρεις ή τέσσερις "μεγάλες" εφημερίδες είναι το όριο που μπορεί να χρηματοδοτήσει η πανελλαδική αναγνωστική αγορά, σε συνδυασμό με τις διαφημιστικές δυνατότητες της αγοράς. Περισσότερες από αυτές σημαίνει πρόβλημα επιβίωσης. Και ο νόμος της αγοράς είναι αμείλικτος: όταν δεν πουλάς, κλείνεις. Ακόμη κι αν σε χρηματοδοτεί εμμέσως ο κρατικός κορβανάς (bl. Χώρα), είναι θέμα.

Η κρίση δεν έγινε ακόμη πραγματικά αισθητή στο μέσο έλληνα. Ενδέχεται να γίνει περισσότερο από το φθινόπωρο και το χειμώνα που μας έρχεται. Όμως, για τους εργαζόμενους στον Ελεύθερο Τύπο είναι ήδη εδώ. Και θα κρατήσει κάμποσο...