Καλές κι άγιες οι κορώνες για τη μονιμοποίηση, τη μοριοδότηση, τη στήριξη όσων θα βρεθούν χωρίς δουλειά λόγω της κατάργησης των stage. Όμως, και στη συγκεκριμένη περίπτωση, όποιος φωνάζει δε σημαίνει οτι έχει απαραίτητα και δίκιο...

Τα προγράμματα stage είναι μια πρακτική ωφέλιμη, ιδιαίτερα χρήσιμη σε νέους εργαζόμενους για την απόκτηση εμπειρίας. Εκ της φύσεώς τους, δε μπορούν να απευθύνονται σε εργαζόμενους που ξεπερνούν το 25ο έτος της ηλικίας τους και συνήθως αφορούν φοιτητές και σπουδαστές που επιδιώκουν να κάνουν την πρακτική τους. Αυτό συμβαίνει πανευρωπαϊκά.

Ταυτόχρονα, η απόκτηση εμπειρίας δε συνεπάγεται με κανένα τρόπο την πιθανότητα συνέχισης της συνεργασίας με την εταιρεία ή τον οργανισμό που παρέχει τη δυνατότητα stage. Και προφανώς, αυτός ο οργανισμός δε μπορεί με κανένα τρόπο να είναι δημόσιος, από τη στιγμή που στην Ελλάδα ισχύει ο αναχρονιστικός νόμος που καθιστά τους δημόσιους υπαλλήλους μόνιμους.

Τέλος, η χρονική διάρκεια ενός stage δε μπορεί να υπερβαίνει τους 6 μήνες. Η σύντομη διάρκεια πηγάζει από την ίδια τη φύση του μέτρου των stage. Η απόκτηση εμπειρίας είναι κάτι που μπορεί να συνεχίζεται επ'αόριστον. Ωστόσο, ο εργαζόμενος αφού αποκτήσει εμπειρία πρέπει να εισέλθει ως ισότιμος στην αγορά της εργασίας. Γι'αυτό και τα stage πρέπει να διαρκούν μέχρι 6 μήνες.

Τα παραπάνω αυτονόητα δεν ισχύουν στη χώρα μας. Κουτοπόνηροι και φαιδροί απατεωνίσκοι, αντί να επωφεληθούμε από την ευρωπαϊκή εμπειρία σε αντίστοιχα μέτρα, πήραμε τα κοινοτικά κονδύλια και δημιουργήσαμε μια πατέντα, κάνοντας το θεσμό των stage σαν ...τα μούτρα μας! Αντί για εξάμηνα τα κάναμε πολυετή (!), αντί να αφορούν νέους έως 25 ετών βάλαμε σε αυτά 40άρες και 45άρηδες, τα εφαρμόσαμε στο δημόσιο και τους κολλήσαμε και μια υπόσχεση μοριοδότησης για πιθανή μονομοποίηση στο δημόσιο! Δημιουργήσαμε δηλαδή ένα ...έκτρωμα!

Για το έκτρωμα αυτό υπάρχουν ευθύνες. Ευθύνες κυβερνητικές, πρωθυπουργικές, υπουργικές, ευθύνες του ΟΑΕΔ, ευθύνες των δημοσίων υπαλλήλων, ευθύνες των ίδιων των προσληφθέντων. Για την ατασθαλία αυτή κάποιοι οφείλουν να λογοδοτήσουν και να τιμωρηθούν με φυλάκιση! Γιατί υπάρχουν βαρύτατες ποινικές, πολιτικές και ηθικές ευθύνες...

Αντιθέτως, οι υπεύθυνοι αντί να φυγοδικούν και να κρύβονται, έχουν μούτρα και μιλούν. Έχουν μούτρα και εμφανίζονται ως τιμητές του τίποτα, ως υπερασπιστές των ίδιων τους των θυμάτων!
Δημοσιογράφοι τους ακούν με προσοχή, οι πολιτικοί τους αντίπαλοι τους παρέχουν ασυλία, βασιλεύει ένας νόμος σιωπής, προφανώς λόγω συνυπευθυνότητας...

Ωστόσο, τα πράγματα είναι απλά. Κανένας νόμος, καμία ηθική τάξη δεν επιτρέπει να συνεχιστεί αυτό το αίσχος! Τα stage στο δημόσιο είναι μια τεράστια απάτη! Οφείλουν να σταματήσουν άμεσα και να μην ξαναεφαρμοστούν στο δημόσιο, παρά μόνο όταν καταργηθεί η μονιμότητα.

Προφανώς καμία μοριοδότηση δεν πρέπει να δοθεί σε όσους έχουν προσληφθεί με stage. Ούτε κατά διάνοια! Ούτε το δικαιούνται, ούτε και ποτέ το δικαιούντο! Ας τους το έχει υποσχεθεί ο θεός ο ίδιος! Δεν το δικαιούνται βάσει του συντάγματος, και δε θα μοριοδοτηθούν! Τελεία και παύλα! Οτιδήποτε άλλο θα είναι γελοιότητα...

Και φυσικά, ούτε λόγος για μονιμοποίηση. Αντιθέτως, είναι καιρός να αρχίσει η συζήτηση για κατάργηση αυτής της μαλακίας!
Σε καμία χωρα της Ευρώπης δεν ισχύει η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων! Αυτή η ρουσφετόπορτα οφείλει να κλείσει, πριν πέσει και μας πλακώσει! Η πανάθλια αυτή πραγματικότητα έχει ευνουχίσει το σύνολο του εργατικού δυναμικού της χώρας. Έχει κάνει κάθε νέο που μπαίνει στην αγορά εργασίας να λειτουργεί σαν 60άρης στα πρόθυρα της σύνταξης. Να ονειρεύεται δημόσια θέση και αραλίκι από το πρωί μέχρι το μεσημέρι!
Αντί λοιπόν να συζητάμε για μονιμοποίηση των εργαζόμενων με stage, καλύτερα να τους δώσουμε να καταλάβουν οτι δεν υφίσταται καν η ίδια η μονιμότητα. Τολμάτε κύριε Ραγκούση?

Τι θα πει "καλύπτουν πάγιες και λειτουργικές ανάγκες του δημοσίου"? Ας καλύπτουν! Η σύμβασή τους είναι που καθορίζει το μέλλον τους. Όχι οι φωνές ή οι απαιτήσεις τους. Είναι καιρός να επικρατήσει σε αυτή τη χώρα το πραγματικό δίκαιο, και όχι το δίκιο του φωνασκούντος! Εφόσον η σύμβασή τους προβλέπει οτι μπορεί να διακοπεί ανά οιαδήποτε στιγμή, έτσι πρέπει να γίνει.

Και φυσικά για λόγους ισονομίας, δεν πρέπει επ'ουδενί οι εργαζόμενοι με stage να έχουν έστω και την ελάχιστη εύνοια σε σχέση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Φυσικά η προϋπηρεσία τους δεν πρέπει να αμεληθεί. Θα πρέπει όμως να μετρήσει - χωρίς μοριοδότηση - μόνο σε περίπτωση που αυτοί οι εργαζόμενοι ισοβαθμίσουν ακριβώς με κάποιον άλλον υποψήφιο και έχουν τα ίδια ακριβώς προσόντα! Μόνο τότε. Όπως ακριβώς γίνεται και στον ιδιωτικό τομέα.

Η περίπτωση των stage είναι ακόμη μια περίπτωση εξοθωμανισμού της ελληνικής κοινωνίας. Μια ευκαιρία για να δείξουμε πόσο στρεβλοί είμαστε, πόσο ρουσφετομανείς και πόσο γελοίοι. Αν η νέα κυβέρνηση θέλει να δώσει δείγματα γραφής, οφείλει να πάρει τολμηρές αποφάσεις τώρα, χωρίς περιστροφές. Η κατάργηση της μονιμότητας θα πονέσει λίγο, αλλά θα περάσει. Όλα περνάνε. Η χώρα χρειάζεται νέα φιλοσοφία. Χρειάζεται καινούρια μηχανή, όχι απλώς ένα ...βάψιμο...
Δεν αισιοδοξούμε αλλά ...περιμένουμε...