Απελπισμένα ο Γιωργάκης Παπανδρέου προσπαθεί να μαζέψει ψήφους από το ΣΥΡΙΖΑ, από το ΚΚΕ και όπου αλλού βρει. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να κρατήσει ενωμένο ένα κόμμα που έχει διαλυθεί αλλά ακόμα δεν το ξέρει!

Στοιχηματίζοντας στο ίδιο χαρτί στο οποίο στοιχημάτισε ο Καραμανλής, στην πάταξη δηλαδή της διαφθοράς, ο ΓΑΠ εμφανίζεται σαν εκφραστής της λαϊκής βούλησης για κάθαρση. Με τον τρόπο αυτό όμως γίνεται ταυτόχρονα και ο ίδιος ένα κακέπτυπο του πρώιμου Καραμανλή, αυτού που πάτησε στην αφέλεια των ψηφοφόρων για να κυβερνήσει κακήν-κακώς χωρίς ικανότητες, χωρίς όραμα και χωρίς επιτυχία (αλλά με περισσή ...αυτοπεποίθηση και επικοινωνιακη πολιτική συγκάλυψης).
Η δοκιμασμένη συνταγή δείχνει να είναι η επιλογή του επιτελείου του ΠΑΣΟΚ. Επιλογή χωρίς φαντασία, χωρίς μέλλον, χωρίς ταλέντο.
Ο Γιωργάκης που πατάσσει τη διαφθορά έχει τόση πειστικότητα σαν εικόνα όση και ο Καραμανλής ...σε δίαιτα!
Παράλληλα, ο ΓΑΠ σε συνύπαρξη εντός του ΠΑΣΟΚ με το Βενιζέλο είναι σαν ανοιγοκλείσιμο ματιού σε σαδομαζοχιστικές πρακτικές, που το κόμμα τα τελευταία χρόνια δείχνει να γουστάρει ανοιχτά και απροκάλυπτα!
Ο Γιωργάκης ορύεται για τη διαφθορά και μαζεύει ψήφους όπου τους βρει. Όμως το καλάθι του δείχνει τρύπιο. Και μάλλον το τρύπησαν οι ...φίλοι του!