ΠΑΧΙΑ ΛΟΓΙΑ...ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΑΤΕΣ!
"Εγγυημένες οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες":
όσοι δηλαδή έχουν αποταμιεύσει χρήματα, σε περίπτωση προβλημάτων στις τράπεζες δε θα τα χάσουν, γιατί θα πληρωθούν μέσω της φορολογίας από τους ίδιους αλλά και από τους υπόλοιπους που δεν έχουν καταθέσεις! Τι περιμένατε δηλαδή, να τα βάλει ο Καραμανλής από την τσέπη του;
Ταυτόχρονα, όσοι είχαν λίγες ή καθόλου καταθέσεις θα συνεισφέρουν σε περίπτωση προβλήματος ισάξια με όσους έχουν μεγάλες καταθέσεις, χωρίς κανένα μέτρο ισορροπίας. Κοινώς, τα λεφτά των πλουσίων τα εγγυώνται (κυρίως) οι φτωχοί!
Ποιός είναι ο λόγος λοιπόν να είναι εγγυημένες οι καταθέσεις από το κράτος και όχι από τα ίδια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα αναλογικά, σύμφωνα με το ποσό του καθενός; Τρέχα γύρευε...
"Ανακατανομή πλούτου" και "πάταξη της φοροδιαφυγής":
Σύμφωνα με το νεοφιλελεύθερο σύστημα διακυβέρνησης η ιδιωτική πρωτοβουλία αφήνεται ελεύθερη (και προτρέπεται αλλά και βοηθείται) να λειτουργήσει, με αποτέλεσμα τη συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια (υποχρεωτικά) λίγων, αφού στατιστικά λίγοι μπορούν να διαπρέψουν σε συνθήκες ελεύθερης οικονομίας.
Μέσω της φορολογίας και των κοινωνικών παροχών καλείται η κεβέρνηση να ανακατανείμει τον παραγόμενο πλούτο προς όφελος των υπολοίπων, με στόχο να μη δημιουργούνται μεγάλες ανισορροπίες.
Ωστόσο, εκ των πραγμάτων οι πλουσιότεροι έχουν τη γνώση (και την πρόθεση) να αποφεύγουν την αναλογική φορολόγησή τους (π.χ. μέσω off shore εταιρειών) και έτσι η συνεισφορά τους στα φορολογικά έσοδα είναι μικρότερη της αναλογούσας. Συνεπώς, ο ρόλος του κράτους καταλήγει να είναι η συγκέντρωση της φορολογίας από τους μισθωτούς και τους μικρομεσαίους (τα εύκολα θύματα της φορολογίας), τους οποίους αφορά η πάταξη της φοροδιαφυγής, αφού οι έχοντες απλά ...φορο-αποφεύγουν (βλ. περίπτωση Βουλγαράκη)!
"Η πολιτική στο προσκήνιο":
Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Κατ'αυτό τον τρόπο σημασία έχουν τα -εφικτά- αποτελέσματα της πολιτικής και όχι οι προθέσεις της. Όταν ο πρωθυπουργός δηλώνει την πρόθεσή του να επαναφέρει την πολιτική στο προσκήνιο, αναφέρεται όμως στα αποτελέσματα της πολιτικής της Ν.Δ.;
Αποτέλεσμα της πολιτικής της Ν.Δ. δεν είναι για παράδειγμα το σκανδαλώδες πάρε-δώσε με τη μονή Βατοπεδίου; Ή ο ταχύτατος πλουτισμός υπουργών, βουλευτών και παραγόντων χωρίς να δικαιολογείται αυτός από τις δραστηριότητές τους; Ή ακόμα το άλμα από τον τέταρτο του αμετροεπούς Γ.Γ. του υπουργείου Πολιτισμού; Οι υποκλοπές; Τα ομόλογα; Δεν είναι η πολιτική που επιθυμέί ο Κώστας Καραμανλής στο προσκήνιο. Είναι απλώς η παράθεση προθέσεων, η εξαπάτηση των ψηφοφόρων. Έτσι απλά.
Βασιζόμενος σε απλές αρχές προπαγάνδας ο Κώστας Καραμανλής χρησιμοποιεί την εικόνα, το image ως αντίδοτο στην ανικανότητα διακυβέρνησης και ελέγχου. Χειρίζεται την κοινή γνώμη με τρόπο απλοϊκό και παρωχημένο, που όμως, λόγω της υστέρησης σε πολιτική αντίληψη των ελλήνων πολιτών σε σχέση με πολίτες άλλων ευρωπαϊκών χωρών "πιάνει"! Μάλλον ματαιόδοξος τρόπος να θέλει κανείς να κυβερνήσει...
L'Auteur
0 σχόλια