Αμάρτησα για τα παιδιά μου
Κάποια μέρα, λοιπόν, είπαν να δημιουργήσουν τον ΑΣΕΠ. Ήταν πολλά τα παράπονα, "γιατί αυτός και όχι εγώ, ο παλιοφασίστας κλπ" , είπαν λοιπόν να φτιάξουν κάτι "αυτόνομο" που να εγγυάται την αξιοκρατία στις προσλήψεις. Κυρίως βέβαια έγινε για να μειωθούν οι αιτήσεις πρόσληψης στο Δημόσιο και να μη "μας πρήζουν πάρα πολύ".
Βέβαια, λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Όταν η οικονομία πηγαίνει κατά διάολου και δε δημιουργούνται θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, είναι επόμενο οτι οι πολίτες στρέφονται προς το Δημόσιο. Δούλεψε λοιπόν το γνωστό ελληνικό δοιμόνιο και βρήκαν τρόπους να παρακάμψουν τον ΑΣΕΠ, είτε με προσλήψεις μέσω σύμβασης περιοροσμένου χρόνου, είτε μέσω των Δήμων και των διάφορων οργανισμών, είτε τέλος με τη θέσπιση της συνέντευξης.
Μεγάλη εφεύρεση η συνέντευξη. Για να μη δώσουν στόχο, οι συνεντεύξεις πραγματοποιούνταν από λειτουργούς του ΑΣΕΠ. Έτσι ήταν θεωρητικά "αδιάφθορες"΄, όσο υπάρχει κάτι αδιάφθορο στην Ελλάδα. Έγινε όργιο προσλήψεων από το παράθυρο, οι συνεντεύξεις απεδείχθησαν καλός τρόπος ρουσφετιού, έλα όμως που δεν επέτρεπαν να βάλουμε όλους τους δικούς μας!
Έτσι λοιπόν, πάρθηκε η απόφαση να γίνονται συνεντεύξεις πιά, όχι μόνο από λειτουργούς του ΑΣΕΠ αλλά και από "πρώην και νυν κρατικούς λειτουργούς". Σκέφτηκε η κυβέρνηση : θα βουτηχτώ στην παρανομία, αλλά για τα παιδιά μου. Έτσι θα μπορέσουν πολλά "δικά μας παιδιά" να βρούν την πολυπόθητη θέση και να μας ξαναψηφίσουν στις επόμενες εκλογές. Μην έχουμε κανένα θρίλερ...
Επειδή όμως και αυτή η μέθοδος δεν εξασφαλίζει το γρήγορο βόλεμα ημετέρων, ενδέχεται να σκαρφιστούν και κάτι άλλο προσεχώς. Επομένως, το σήριαλ συνεχίζεται...
L'Auteur
0 σχόλια