Η history γράφεται από ordinary people
Ο Νίκολας δε μπορούσε να κοιμηθεί εκείνο το βράδυ. Ίσως ήταν εκείνο το hot dog που έφαγε αργά. Ίσως τον τραβούσαν τα liftings. Ίσως πάλι ήταν η ανησυχία για την αυριανή μέρα. Ποιός ξέρει ; Who knows?
Σηκώθηκε και ήπιε ένα ποτήρι νερό. Πως είναι δυνατόν να τον αποκαλούν ξενέρωτο, με τόσο νερό που πίνει ; Κατέβηκε τις σκάλες και κάθισε στον καναπέ. Δεν ήθελε να σκέφτεται, αλλά του ήταν αδύνατον. Noway. Άρχισε να αναπολεί στιγμές απο τη σταδιοδρομία του. Σύμβουλος Προξένου στη Χιλή, Πρόξενος στη Σιγκαπούρη, πρέσβης στην Αθήνα... Όλα έμοιαζαν τόσο μακρινά. Όλα, εκτός...
Τη σκέψη του παρέλυσε η διαπίστωση οτι πίσω απ'όλα κρυβόταν ένα και μόνο πρόσωπο. Το ίδιο πρόσωπο, που στριφογυρνούσε και βασάνιζε τις σκέψεις του, σα να ήθελε να εκδικηθεί κάτι. The same face of his nightmares.Όπου και να γύριζε, η ίδια εικόνα ερχόταν μπρός του. Ήταν η ίδια εικόνα, ήταν η ίδια απελπισμένη προσπάθεια να τη διώξει απο μπροστά του. Χωρίς επιτυχία όμως. Unsuccesfully.
Η Ντόρα υπήρξε το κορύφωμα της καριέρας του. Summit. Είχε γνωρίσει πολλές και (κυρίως)πολλούς, όμως αυτή ξεπερνούσε κάθε τι άλλο. Ήταν σα να συγκέντρωνε τα χαρίσματα και τις αρετές όλων των άλλων, και ταυτόχρονα σα να ήταν κάτι το εντελώς διαφορετικό. She was the sunshine of his life...
Η Ντόρα του στοίχειωνε το μυαλό. Η ανάμνησή της πονούσε περισσότερο και από το τσιμπιδάκι για τα φρύδια. Τίναξε το κεφάλι πίσω και έσφιξε αποφασιστικά τα χείλη. Θα την τιμωρούσε! He would punish her! Αύριο το πρωί θα εκφωνούσε ομιλία στο Κογκρέσσο. Εκεί θα έπαιρνε την εκδίκησή του! Θα ονόμαζε τα Σκόπια Μακεδονία, θα έλεγε οτι δε συνδέεται η ένταξή τους με το θέμα της ονομασίας, θα... Μήπως ήταν υπερβολικό ; Μπα, what the fuck! Έτσι κι αλλιώς, δεν τον θεωρούσε και κανείς σοβαρό. Και να εκτεθεί, δεν έχει τίποτα να χάσει. Αυτό θα έκανε. Στο κάτω-κάτω, η Ντόρα έπρεπε να προσέξει... It was her fault.
L'Auteur
0 σχόλια