Α-ΠΕΡΓΙ-Α

By Τετάρτη, Δεκεμβρίου 12, 2007

Έχει μια περίεργη γεύση αυτή η σημερινή απεργία. Κάτι σα μια αίσθηση του ανικανοποίητου, σαν ένα φαγητό άνοστο που το τρως μόνο και μόνο επειδή πεινάς πολύ. Τι της λείπει για να είναι νόστιμη; Τι χρειάζεται για να γαργαλάει ευχάριστα τον ουρανίσκο και όχι με κείνη τη στυφή γεύση;


Το βρήκα τι φταίει! Της λείπει η ουσία. Ναι, η ουσία...Παλιά απεργούσε ο κόσμος, ξέραν γιατί απεργούσανε, ήταν ενάντια στους εργοδότες και στην κυβέρνηση, η οποία αντιδρούσε βίοαια ή μή και ήταν οι γεύσεις ξεκάθαρες.
Τώρα μπερδεύονται οι γεύσεις. Οι εργαζόμενοι αντιδρούν ενάντια στην πρόθεση της κυβέρνησης για αλλαγές στο ασφαλιστικό, λες και υπάρχει τρόπος να τις αποφύγουμε! Οι αλλαγές αυτές είναι απόλυτα ασαφείς και αυτό οφείλεται σε τρυκ της διακυβέρνησης Καραμανλή να αφήσει φλου το τοπίο ώστε να μη δίνει στόχο... Οι εργοδότες είναι με το μέρος των απεργών, κάτι που κάνει το όλο θέμα ύποπτο. Η κυβέρνηση δεν περιμένει όπως παλιά φοβισμένη να δει το μέγεθος και την αποφασιστικότητα της συγκέντρωσης, την ξέρει εκ των προτέρων με κρυφές δημοσκοπήσεις. Παρ'ολα αυτά δεν πτοείται, στέκει μπροστά στους απεργούς σαν το βρεγμένο που δε φοβάται τη βροχή, σαν αυτόν που τον έχουν φτύσει τόσο πολύ που πλέον δεν του κάνει καμία αίσθηση.

Έχει μια περίεργη γεύση αυτή η απεργία. Ίσως γιατί γίνεται προφανές το ασαφές του στόχου της. Όταν στοχοποιείς μεγάλα πράγματα, δεν κατορθώνεις τίποτα. Όταν απλά λες ΟΧΙ σε κάτι γενικό, σου τη φέρνουν με μικρές κινήσεις. Τα παιχνίδια σήμερα στήνονται όχι πια με πέναλτι αλλά με φαουλάκια κοντά στη σέντρα, που ανακόβουν τις επιθέσεις του αντιπάλου...
Και ο Καραμανλής το ξέρει αυτό.

Οι συνδικαλιστές, καλοταϊσμένοι και βααριεστημένοι αδυνατούν να παίξουν το παιχνίδι με τους όρους της πολιτικής, από συμφέρον και από αδιαφορία μαζί. Η αντιπολίτευση χασμουριέται, νομίζοντας οτι έτσι αντιδρά. Οι αριστεροί αδιαφορούν να εκφράσουν πιο πλατιά δυσαρέσκεια από αυτή που περιορίζεται στις δικές της θέσεις, λες και ασχολούνται μόνο με όσους τους ψήφισαν. Ο κόσμος ξέρει οτι πρέπει να αντιδράσει και θέλει, όμως τον κατευθύνουν σε αναποτελεσματικές μορφές αντίδρασης, αφελείς, πρωτογενείς, ανεπεξέργαστες. Απλοποιούν για να κατευθύνουν. Ποιοί; Κυβέρνηση, κόμματα και συνδικάτα. Οι συνήθεις ύποπτοι δηλαδή...

You Might Also Like

0 σχόλια