Ο ΚΟΜΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΝΕΝΟΗΜΕΝΟ!

By Τρίτη, Ιανουαρίου 22, 2008

Ένα σύγχρονο παραμύθι, για μικρά και μεγάλα παιδιά...

Ήτανε μια φορά, μάτια μου, κι έναν καιρό μια χώρα μικρή και τριανταφυλλένια, με κάτι κατοίκους σαν καλικάντζαρους, όλο θάλασσα τριγύρω και πεδιάδες από τζατζίκι! Την έλεγαν Χώρα της Διαφάνειας!

Τη χώρα αυτή την κυβερνούσε ο βασιλεύς Κάραμαν, αλλά στην πραγματικότητα κουμάντο έκανε ο κακός αυλικός Κόμης της Προπαγανδίας!
Ο κακός αυτός Κόμης είχε συμμαχήσει με το διάβολο! Κάθε φορά που ήθελε να καταστρέψει κάποιον εχθρό, ζητούσε από το διάβολο να τον αναλάβει, μέχρι που αυτός τον βαρέθηκε και του έδωσε ένα βοηθό του. Ο βοηθός αυτός ήταν μικρός και μαυριδερός, κρυβόταν παντού και όταν ο Κόμης της Προπαγανδίας ήθελε να ξεφορτωθεί κάποιον, αυτός εμφανιζόταν και τον έσπρωχνε στο κενό, από τις πολεμίστρες του κάστρου. Ο βοηθός αυτός είχε το όνομα "Απονενοημένο".

Ο βασιλιάς Κάραμαν δεν ήταν και πολύ σπίρτο! Όταν έπρεπε να σκεφτεί κάτι, μάζευε όλους τους αυλικούς του, δήθεν οτι κερνούσε καφέ, και τους έβαζε να σκεφτούν αυτοί στη θέση του. Άλλωστε, γι'αυτό είχε γίνει βασιλιάς, για να μη σκέφτεται... Όλη την ημέρα πετούσε χαρταετό και μετά, κουρασμένος, έτρωγε βασιλικά, ώσπου δε μπορούσε να φάει άλλο και κοιμόταν.
Ο βασιλιάς δεν ήθελε τις σκοτούρες. Μόνο τα μεγαλεία! Έτσι ήταν πολύ χαρούμενος που ο Κόμης της Προπαγανδίας αναλάμβανε όλα τα σοβαρά ζητήματα του Κράτους, ώστε αυτός να περνάει ανέμελα.

Μια ημέρα, ο Κόμης της Προπαγανδίας καθόταν και έπαιζε ταρώ, κλέβοντας τον εαυτό του, όταν μπαίνει μέσα υποκλινόμενος ο αγγελιοφόρος της Βασιλικής Αυλής. Πλησιάζει και του ψιθυρίζει κάτι στο αυτί και αυτός γυρίζει και του λέει
-Πιο σιγά, και οι τοίχοι έχουν αυτιά...
- "Μα ...Κόμη μου, πρέπει κάτι να γίνει. Ο γραμματεύς του Συμβουλίου Καλλιτεχνών και Θεαμάτων έμπλεξε με μια υποτακτική και κινδυνεύουμε αν μαθευτεί"!
- Καλά, θα το φροντίσω, λέει αυτός.
Φωνάζει αμέσως το Απονενοημένο και το προστάζει να τρέξει αμέσως στο Συμβούλιο Καλλιτεχνών και να φροντίσει να εξαφανίσει το γραμματέα.

Το Απονενοημένο δεν τολμούσε να γυρίσει στο παλάτι. Τριγύριζε εδώ κι εκεί, χωρίς σκοπό, ξέροντας οτι ο Κόμης της Προπαγανδίας θα ήταν έξαλλος. Τι έφταιγε όμως αυτό; Αυτό έκανε ό,τι έπρεπε να κάνει. Τι έφταιγε που ο γραμματέας έπεσε πάνω σε μια συστάδα δέντρων και γλίτωσε; Δεν τολμούσε να αντικρύσει το Κόμη... Τι να του έλεγε;

Ο βασιλεύς Κάραμαν ήταν στην αίθουσα του Θρόνου μαζί με τη βασίλισσα και τα βασιλικά τέκνα και άκουγαν το βασιλικό τροβαδούρο Λουδοβίκο των Ανωγείων που εξυμνούσε τις αρετές της βασίλισσας, σε μια μπαλάντα που είχε ξεκινήσει να τραγουδά πριν από τρεις ημέρες. Το φαγητό που μαγείρεψε ο βασιλικός μάγειρας Μπαϊρακτάρ, σκλάβος από τη γη της Καρχηδόνας, ήταν όπως πάντα άφθονο και πικάντικο. Του άρεσαν του βασιλιά τα πικάντικα...

Ιδρωμένος μπήκε μέσα ο Κόμης της Προπαγανδίας και έτρεξε προς το θρόνο. Ο βασιλιάς σηκώθηκε, νομίζοντας οτι ήθελε να καθίσει... Ο Κόμης κάθισε και διηγήθηκε στο βασιλιά της ιστορία του γραμματέα του Συμβουλίου Καλλιτεχνών και Θεαμάτων. Όχι ολόκληρη, φυσικά, αλλά τα πιο ανώδυνα σημεία της. Ο βασιλιάς άκουγε ατάραχος και αφού τελείωσε ο Κόμης την εξιστόρηση, πήρε άλλο ένα γουρουνόπουλο και συνέχισε να τρώει.
- Μα, μεγαλειώτατε, λέει ο Κόμης της Προπαγανδίας, τι προτείνετε να κάνουμε;
- "Εμένα ρωτάς; Γιατί, ξέρω εγώ ποιός είναι αυτός ο γραμματέας Καλλιτεχνών και Θεαμάτων;" του απαντά αυτός.
- Όμως κάτι πρέπει να γίνει. ο Θρόνος σας κινδυνεύει, λέει ο Κόμης.
- "Εγώ δεν έχω να χάσω τίποτα", του λέει ο βασιλιάς, "εσύ έχεις τις σκοτούρες και τις εξουσίες στο κεφάλι σου. Δε σε φοβάμαι όμως. Κάτι θα βρεις να κάνεις. Άλλωστε, είμαστε η Χώρα της Διαφάνειας! Άφησέ με τώρα, γιατί με έπιασε σα μια λιγούρα...", συμπλήρωσε ο βασιλιάς.

Ο Κόμης της Προπαγανδίας έφυγε από την αίθουσα του θρόνου σκεφτικός. Τελικά, μάλλον είχε κάνει λάθος. Ίσως να έπρεπε να απαλλαγεί από το βασιλιά αυτόν. Άλλωστε, η μακρινή συγγενής του βασιλιά Ντόρα φον Ψεύτεν σφετεριζόταν το θρόνο από όταν ήταν παιδί...

Αυτό θα έκανε! Θα έβαζε τη Ντόρα φον Ψεύτεν στη θέση του βασιλιά και θα συνέχιζε να κάνει ό,τι έκανε! Πήρε το Απονενοημένο από το χέρι και έφυγε, ευχαριστημένος με τον εαυτό του!
Το ΠΑΡΑΜΥΘΙ συνεχίζεται...

You Might Also Like

8 σχόλια