ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ
Έφτασε λοιπόν η στιγμή να σοβαρέψουν τα πράγματα. Όσο τα blogs ήταν ένα παιχνίδι που αφορούσε λίγους, κανείς δεν ενδιαφερόταν να μάθει τι λέγεται "εκεί μέσα". Τώρα που η απαξίωση του παραδοσιακού Τύπου οδήγησε τους αναγνώστες στην εναλλακτική ενημέρωση, τώρα οι εκδότες άρχισαν να ταρακουνιώνται.
Η εναλλακτική, όμως, ενημέρωση δεν είναι το μόνο "κακό" για την εξουσία. Ερχόμενοι σε επαφή με τα blogs οι αναγνώστες, αντελήφθησαν οτι είχαν τη δυνατότητα να μετέχουν στην παραγωγή της πληροφορίας. Έτσι άρχισε να αυξάνεται ο αριθμός των blogs, σε σημείο που να θεωρείται πλέον "ψηφοθηρικά" υπολογίσιμη δύναμη και κυρίως opinion makers!

Έχουμε λοιπόν δύο θιγόμενους. Την εξουσία, και τους εκδότες. Δεν είναι οι μόνοι. Υπάρχουν κι άλλοι. Επιχειρήσεις βλέπουν το όνομά τους στο "ψαχτήρι" της Google να αναφέρεται από bloggers. Αυτό ανατρέπει τις συνήθειές τους. Οποιαδήποτε αναφορά στον Τύπο μπορούσε να χειραγωγηθεί μέσω της διαφήμισης. Βάζεις δύο ολοσέλιδες και κερδίζεις τη σιωπή, την ανοχή ή τα κολακευτικά σχόλια του Τύπου. Με τους bloggers όμως, τι γίνεται;

Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Η εξουσία δέχεται από τους bloggers ουκ ολίγα χτυπήματα. Μπορεί να είναι ειδήσεις που δε βγαίνουν στα παραδοσιακά ΜΜΕ, μπορεί να είναι σάτιρα. Και τα δύο είναι ανεξέλεγκτα απο την ίδια την εξουσία. Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις των intruders, bloggers οι οποίοι ενεργούν για λογαριασμό της εξουσίας.
Η ανεξέλεγκτη ειδησιογραφία έχει ισχύ, καθώς ενδύεται με το μανδύα της αποκαλυπτικής. Έτσι ελκύει πλήθος αναγνωστών.
Η σάτιρα επίσης είναι πιο καυστική από την "καθώς πρέπει" σάτιρα που γίνεται στα παραδοσιακά ΜΜΕ. Ενδεχομένως και πιο αθυρόστομη.
Οι πολιτικοί δε διακρίνονται για το χιούμορ τους. Ταυτόχρονα έχουν την τάση να "μυγιάζονται" πολύ έυκολα. Έτσι οποιδήποτε κριτική προκαλεί μέσα τους εκρήξεις που αμέσως ειδοποιούν το ένστικτο της πολιτικής επιβίωσης και στρέφονται προς το τμήμα του εαυτού τους που δηλώνει εξουσία. Έτσι η αντίδρασή τους είναι συνήθως να κάνουν μήνυση με στόχο "να κλείσουν τον συκοφάντη που τόλμησε να τους πιάσει στο στόμα του"! Μπορεί ενωπίω Λαζόπουλου να δηλώνουν λάτρεις της σάτιρας και του Αριστοφανισμού, στην πραγματικότητα όμως η ενδότερη επιθυμία τους είναι να κόψουν σε κομματάκια το "συκοφάντη"! Γιατί για τους πολιτικούς δεν υπάρχει σάτιρα, μόνο συκοφαντία! Άκουγα, μόλις χθες, βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος να λέει πως τον χτυπούν χωρίς να έχει κάνει τίποτα, ενώ είχε ορμήσει ωρυόμενος μέσα στο γήπεδο, εν ώρα παιχνιδιού, διαμαρτυρόμενος στο διαιτητή για κάποια του απόφαση!
Η αλαζονεία της εξουσίας παντρεύεται με την αναισθησία της ενασχόλησης με την πολιτική και τα αποτελέσματα είναι ...μάλλον δυσάρεστα! Έτσι, η πολιτική εξουσία επιθυμεί διακαώς να χειραγωγήσει τα blogs, για να ησυχασει από τη σκοτούρα αυτή.

Οι εκδότες και καναλάρχες έχουν το δικό τους πρόβλημα. Τα ΜΜΕ έχουν χάσει την αμεσότητα που είχαν παλιότερα, όχι οτι τότε ήταν ποιοτικότερα, απλά η ανάγκη του κόσμου για ενημέρωση ήταν μεγαλύτερη και η ευαισθητοποίησή του μικρότερη. Αντί να ψάξουν να βρουν τρόπους να αντισταθμίσουν αυτές τις αλλαγές στο αγοραστικό τους κοινό, οι εκδότες προσπαθούν με προστατευτισμό να κρατήσουν την αγορά ελεγχόμενη. Οι διαρρροές προς τα blogs είναι μεγαλύτερες του αναμενόμενου. Έτσι πρέπει και αυτοί να αντιδράσουν ανάλογα.Πρώτο βήμα φυσικά είναι η απαξίωση του μέσου (των blogs).
Το λάθος που κάνουν οι εκδότες είναι οτι θεωρούν εχθρούς τους τα blogs, νομίζοντας οτι θα τους υποκαταστήσουν στην παρουσίαση ειδήσεων. Τα blogs όμως δεν παράγουν ειδήσεις και όπου γίνεται αυτό η επιτυχία είναι ελάχιστη. Η επιτυχία των blogs έγκειται στην παραγωγή ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ. Η ΆΠΟΨΗ έχει σημασία και τα blogs παράγουν άποψη πιο νηφάλια, πιο αληθινή και ενίοτε πιο υποψιασμένη από αυτή των παραδοσιακών ΜΜΕ! Εκεί άλλωστε βρίσκεται και το μέλλον των blogs, στην παραγωγή άποχης με ευφυία και σοβαρότητα (ακόμη κι αν γίνετια σατιρικά).

Όσο για τις επιχειρήσεις, τα blogs αποτελούν απειλή όταν ενδιαφέρονται για τα δικά τους θέματα. Βέβαια, η ενασχόληση των bloggers με θέματα επιχειρήσεων γίνεται μόνο όταν αυτές δώσουν δικαίωμα, όταν δηλαδή εμφανιστούν στο προσκήνιο με κάποιο τρόπο και μέσα από τα παραδοσιακά ΜΜΕ. Ο σχολιασμός μέσω των blogs αλλάζει τα δεδομένα στην ενημέρωση που αφορά εισηγμένες στο χρηματιστήριο, κυρίως, επιχειρήσεις, για τις οποίες η πληροφορίες που τις αφορούν σημαίνουν ...χρήματα. Ο εξειδικευμένος τύπος είναι "εκπαιδευμένος" στο παιχνίδι αυτό, οι bloggers όμως όχι. Αν σκεφτεί κανείς πόσες δημοσιεύσεις στον παραδοσιακό τύπο είναι κατά παραγγελίαν επιχειρήσεων, θα καταλάβει οτι όσα λέγονται γι ατην απαξίωση των blogs είναι αστεία!
Το ζήτημα είναι οτι οι bloggers "παίζουν στα ίσα" με τον παραδοσιακό Τύπο, μέσω του Internet! Έτσι η ισχύς τους γίνεται πολύ μεγάλη. Οι μετρημένοι και γνωστοί δημοσιογράφοι του κλασσσικού τύπου είναι χειραγωγήσιμοι, οι λίγοι εκδότες επίσης, οι ισορροπίες είναι δεδομένες. Δε χρειάζονται, λοιπόν, κανέναν να έρθει να διαταράξει τη σχέση αυτή συμφέροντος και εξάρτησης.

Τα blogs αποτελούν εν δυνάμει επανάσταση στη σχέση των πολιτών με την ενημέρωση και κυρίως με τη διαμόρφωση γνώμης. Η παραγωγή απόψεων, η δημοσιοποίησή τους και η ζύμωση που μπορεί να γίνει μέσω των blogs είναι ο μεγάλος φόβος της εξουσίας. Η διαδραστικότητα του Inernet είναι ο μεγάλος φόβος των ΜΜΕ. Και η ειλικρίνεια που συνεπάγονται τα blogs ο φόβος των επιχειρήσεων. Είναι θέμα χρόνου να δούμε αν το στοίχημα θα κερδηθεί ή θα χαθεί, τουλάχιστον γι'αυτή τη μορφή ψηφιακής επικοινωνίας...