Πόσο ΣΥΡΙΖΑ;
Βαθιά απογοήτευση. Βαθιά και πραγματική, καθημερινή απογοήτευση που κορυφώνεται...
Αυτή είναι η αιτία που οι νέοι πρώτα και οι υπόλοιποι στη συνέχεια ψάχνουν να πιαστούν από κάπου. Προσπαθούν να πιστέψουν σε μια πολιτική παράταξη, ακόμη κι αν λεγόταν παλιότερα ΚΚΕ εσωτερικού.
Με συνεχείς αναβαπτίσεις τώρα λέγεται ΣΥΡΙΖΑ. Το ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο πιασιάρικο σίγουρα. Δείχνει παράτολμο, ριζοσπαστικό, έχει ένα ρίσκο, μια περιπέτεια.
Από την άλλη πάλι, άλλαξαν και οι φάτσες. Οι μουστακαλήδες του παρελθόντος έγιναν λάιφστάιλ επιλογές, ζελ και καρφάκια, μηχανή και γκόμενα, κουλ και μυστήριο, 34 μάηδες αντί για 68 γενάρηδες.
Το υποτυπώδες-για ευρωπαϊκά δεδομένα-ελληνικό πολιτικό μάρκετινγκ δείχνει να είναι με το μέρος του ΣΥΡΙΖΑ. Κι'αυτός όμως είναι με το μέρος του μάρκετινγκ! Μελέτησε τα πράγματα και, με την εμπειρία της Ε.Ε. που αποτιμά τα πάντα σε εικόνα, ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ένα δημιούργημα μάρκετινγκ.
Ο κόσμος λοιπόν, μέσα στην απελπισία του προσδοκά κατανόηση, υποστήριξη, λύπηση και κυρίως ελπίζει να μην εξαπατηθεί. Γιατί η μεγαλύτερη υπόσχεση που μπορεί να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ στους ψηφοφόρους πολίτες είναι οτι δε θα τους εξαπατήσει.
Κατά πόσο αυτό θα συμβεί, ουδείς γνωρίζει... Το σίγουρο είναι οτι ο λαός περιμένει κάποιον να μην τον κοροϊδεύει καταφανώς. Και βλέπει στο ΣΥΡΙΖΑ έναν υποψήφιο.
Εκεί βρίσκεται και η μεγάλη δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ. Στο άγνωστο... Στο αδοκίμαστο των προθέσεών του στην πράξη. Γιατί η πράξη είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Και δεν αργεί να καταλάβει ο κόσμος τρην αλήθεια. Άλλο αν τιμωρεί. Στην ουσία, όμως, πάντα ξέρει αν τον κοροϊδεύουν.
Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται το αποκούμπι των απογοητευμένων. Συνήθως η απογοήτευση δεν είναι καλό κίνητρο για πρόοδο... Καλό κίνητρο είναι η διάθεση για πρόοδο. Έστω κι έτσι, το φαινόμενο της γρήγορης ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να ανησυχεί σοβαρά τους δύο μονομάχους. Αρκετοί υποστηρίζουν ΄πως ό,τι ανεβαίνει γρήγορα, πέφτει εξίσου γρήγορα. Σίγουρα αυτό ισχύει σε κάποιο βαθμό. Σε τι βαθμό ισχύει, θα το δείξει ο χρόνος...
0 σχόλια