Τώρα, ειλικρινά, ήταν Εξεταστική Επιτροπή αυτή; Εμάς πάντως για GAY PARADE μας έμοιαζε. Γιατί, είδατε κανέναν από όσους παρέλασαν στην επιτροπή να μιλά "αντρίκεια" παίρνοντας την ευθύνη των πράξεών του; Και για να μην παρεξηγηθούμε, το αντρίκεια είναι με τη μεταφορική έννοια που έχει επικρατήσει (γιατί συχνά οι gay μιλούν πιο "αντρίκεια" από πολλούς straight).
Η πολιτική κολοκυθιά έγινε της μόδας. Το "όχι εγώ, αυτός" αποτέλεσε τη μόνιμη επωδό στο στόμα των προσερχόμενων. Μετατόπιση ευθυνών, συσκότιση των πραγμάτων, νόμος της σιωπής, προσπάθεια να βγάλει ο καθένας την ουρά του απέξω... Όλα αυτά συνιστούν μια πολιτική στάση ανάξια βουλευτών και υπουργών.
Είχαμε βέβαια και άλλα φαινόμενα. Μικροπολιτικές, μεθοδεύσεις από την πλευρά των μελών της επιτροπής, συμψηφισμούς, προβοκάτσιες, αποπροσανατολισμούς...
Και φυσικά είχαμε το σόου των μαρτύρων: ύφος και τουπέ, τρελλίτσα, έκπληξη, τσαμπουκάς και απειλές, αφέλεια, ασχετοσύνη, δούλεμα, ναπελεοντισμός το έργο είχε βαριετέ - μέχρι και χορό της κοιλιάς!
Γίναμε μάρτυρες μια παρωδίας άσκησης της δημοκρατίας, ένα κακοπαιγμένο θεατρικό έργο τύπου ΘΕΙΑΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ, για λίγες μόνο παραστάσεις και όποιος προλάβει. Ζήσαμε λίγες ημέρες βουτηγμένοι στα σκατά της πολιτικής και οικονομικής διαπλοκής, την οποία ωστόσο ούτε καν αγγίξαμε. Ίσα που τη μυριστήκαμε απλώς.

Και τι γίνεται σήμερα; οι υπουργοί και υφυπουργοί συνεχίζουν να υπογράφουν ρουσφετολογικές παραχωρήσεις, οι μονές ανά την ελληνική επικράτεια εκμεταλλεύονται τεράστιες εκτάσεις γης, η ΚΕΔ συνεχίζει το βάσει σχεδίου αδιαφανές ξεπούλημα κρατικής ακίνητης περιουσίας σε μεγαλοεπιχειρηματίες χτίζοντας εμπορικά κέντρα, οι εργολάβοι συνεχίζουν να χτίζουν πάνω στα κλεμμένα, οι (υπερ)νομάρχες εξακολουθούν να αποφασίζουν και να "κοιμούνται" επιλεκτικά, οι δικηγόροι εξακολουθούν να καταντούν τη χώρα ένα απέραντο δικαστήριο προς όφελός τους και να εκπροσωπούν νομικά ό,τι πιο σάπιο έχει να παρουσιάσει η ελληνική κοινωνία γινόμενοι ένα με αυτό, οι συμβολαιογράφοι εξακολουθούν να κινούν νήματα, να αποχαρακτηρίζουν περιοχές, να νομιμοποιούν κλεπταποδόχους και να γίνονται ηθικοί αυτουργοί καμένων δασών, οι ρουσφετολαβόντες επιχειρηματίες απαιτούν από το ελληνικό δημόσιο να τελειώνει τις εξεταστικές και να τους δώσει ό,τι -έστω και κλεμμένο- αγόρασαν, οι ηγούμενοι προσεύχονται υπέρ αυγατίσματος των επενδύσεων αυτών, οι αρχιεπίσκοποι σιωπούν και οι Οικουμενικοί αποσιωπούν τη συνενοχή, οι δημοσιογράφοι απολαμβάνουν τα προνόμια (και κέρδη) της στάσης τους επέναντι σε πρόσωπα και πράγματα, οι πρωθυπουργοί θα τη βγάλουν με μια συγνώμη - από τότε που βγήκε η συγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο, οι ακτήμονες παραμένουν ακτήμονες, οι μονές συνεχίζουν να αναστηλώνονται επιδοτούμενες, βοηθούμενες και να παίζουν με τα λεφτά στο χρηματιστήριο, οι μοναχοί ζουν τη μοναδικότητα της θέσης του, οι διανοούμενοι μας ...τελείωσαν και φυσικά ...κανείς δεν παίρνει θέση!

Έχουμε μυστικά και συνωμοτικά αποφασίσει να καταντήσουμε τη χώρα αυτή έναν απέραντο ΒΟΘΡΟ! Όλοι μαζί κάνουμε τα ίδια, με τον ίδιο τρόπο και με τον ίδιο στόχο. Δεν καρφώνουμε τις λαμογιές ο ένας του άλλου, από φόβο μήπως μας κάνει τα ίδια. Ανεχόμαστε τους ασήμαντους πολιτικούς και τις ανύπαρκτες πολιτικές, το ανύπαρκτο μέλλον και το μίζερο παρόν με τρόπο καρμικό. Ζούμε χωρίς να περιμένουμε κάτι καλύτερο γιατί έχουμε ακριβώς αυτό που θέλουμε! Και θα το έχουμε για πάντα.