Εβδομάδα τριών ημερών! Ή καλύτερα ένας κομψός τρόπος για να απολυθεί κανείς, αφού πρώτα περάσει ένα χρόνο ημιασπασχολούμενος! Η τεχνική συνίσταται στο να γίνει η πενθήμερη εβδομάδα τετραήμερη, μετά το 4 να γίνει 3, το 3 να γίνει 2 και φτάσαμε στο μηδέν.

Με τις ευλογίες της Ε.Ε. και τις ευχές των εργοδοτών, οι απολύσεις συστηματικοποιούνται ώστε να μη γίνονται ανεξέλεγκτα. Στόχος είναι να παραμείνουν τα ποσοστά κερδών υψηλά, για να μην περάσει η κρίση στις χρηματιστηριακές αγορές και πάμε σε κατάρρευση τύπου ντόμινο στο σύνολο της παγκόσμιας αγοράς.

Με λίγα λόγια, το κεφάλαιο ξεφορτώνεται τα βαρίδια, τους εργαζόμενους που, στην παρούσα φάση, κρατούν χαμηλά τα κέρδη, με πρόθεση φυσικά να ξαναπροσλάβει με άλλες συνθήκες (οικονομικές, παλαιότητας κλπ.) όταν θα είναι καιρός. Όσοι θεώρησαν οτι μετά από τόσα χρόνια δουλιά μπορούν να αισθάνονται ήσυχοι για την ασφάλεια της εργασίας τους βρίσκονται σήμερα εκτεθειμένοι στη μεγαλύτερη ανασφάλεια.

Ο κυνισμός της διαχείρισης της κρίσης από κυβερνήσεις και εργοδότες αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη οτι το παρόν σύστημα διακυβέρνησης αποτελεί τραγική παρωδία ορθολογικής επιχειρηματικής πρακτικής. Η δικτατορία της αγοράς απώλεσε τα όποια ηθικονομικά στηρίγματα είχε, υπό το φως της πρώτης πραγματικής κρίσης που επηρεάζει κάθε πτυχή της. Η αμυντική στάση που, μοιραία, κρατά δείχνει την πραγματική της υπόσταση. Αδιαφορώντας για τους παραγωγούς της δικής της ευημερίας, τους εργαζόμενους, στην ουσία κόβει τα ίδια της τα πόδια!

Η εβδομάδα των τριών ημερών είναι ο προθάλαμος της ανεργίας. Στην ουσία πρόκειται για ένα τέχνασμα που ζητά από τους φορολογούμενους να πληρώσουν τη συνέχιση της ευημερίας εμπόδων και επιχειρηματιών για ένα χρόνο ακόμα, ελπίζοντας οτι η κατάσταση θα εξομαλυνθεί και μετά το χρόνο θα αναλάβει το ρόλο αυτό η ίδια η αγορά. Ένα στοίχημα όμως που μοιάζει χαμένο. Και που, η πραγματικότητα μάλλον θα το καταστήσει απατηλό. Και όλα αυτά, ενώ η κρίση δεν έχει ακόμη έρθει στην Ελλάδα. Γιατί, μόλις έρθει πραγματικά, δε θα υπάρχει χρόνος για τέτοιες συζητήσεις. Με δεδομένη την ελληνική ιδιοσυγκρασία, ο πανικός θα δημιουργήσει σενάρια που ούτε καν μπορούμε να τα φανταστούμε ακόμη. Οι απολύσεις μέσω SMS ή με κλήρωση αποτελούν φαιδρά παραδείγματα του τι θα επακολουθήσει. Οι χρήση της - προπαγανδιστικά - ονομαζόμενης "διαθεσιμότητας", και που, στην Ευρώπη ονομάζεται κάπως πιο αληθοφανώς "τεχνητή ανεργία" θα γίνει καθημερινή πρακτική. Πάρτε εγκαίρως εισιτήρια...