Η κρίση φαίνεται πως πάει προς το τέλος της. Ένα-ένα, σιγά-σιγά τα προβλήματα επιλύονται, και η χώρα μπορεί απερίσπαστη να βαδίσει προς ένα ήσυχο και μακρύ καλοκαίρι, όπου όπως φαίνεται, θα απολαύσουμε μοναχικές παραλίες - αφού τουρίστες δε φαίνονται στον ορίζοντα, φθηνά ξενοδοχεία - για τον ίδιο λόγο και ξεκούραση, αφού όπως δείχνει η ανεργία θα πιάσει νούμερα επιπέδου αριστούχου λυκείου...

Για παράδειγμα, το ακανθώδες και δαιδαλώδες πρόβλημα του παρουσιαστή του πρωϊνού καφέ στον ΑΝΤ1 λύθηκε, με την επιλογή της Βίκυς Καγιά. Ο Βγενόπουλος τσίμπησε κοψοχρονιάς το γκομενάκι, την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ντε, ο Ολυμπιακός πήρε και πάλι το πρωτάθλημα, βγάζοντάς μας από την ανησυχία, ο Παναθηναϊκός έμεινε εκτός και μπορεί να αφιερωθεί στο θέμα του γηπέδου του Βοτανικού. Όταν τέτοια δυσεπίλυτα προβλήματα βρίσκουν τελικά λύση, κάθε άλλη δυσκολία φαντάζει ως αστεία.

Το μόνο δύσκολο παραμένει η κούραση του Κώστα Καραμανλή. Ένας άντρας μέχρι κει πάνω, σαν τα ψηλά βουνά και είναι πτώμα... Εξαντλημένος, κατάκοπος, χώμα... Έρχεται να αντικρούσει την πεποίθηση οτι "κουφαίνει", αφού προφανώς τελικά απλώς ...κουράζει! Και ό,τι κουράζει, κοιμίζει...

Ψάχνοντας λύσεις συνεχώς στα προβλήματα, είναι επόμενο να πάθει κλακάζ. Όμως, όπως δήλωσε και ο Αντώναρος (που στηρίζει τον υπερθετικό άραγε;), ο Καραμανλής είναι πολύ μικρός για να πάρει σύνταξη. Θυμίζει τους Rolling Stones που, ενώ είναι με το ένα πόδι στην κάσα, ροκάρουν σα τζόβενα... Παλεύει, κρατιέται στην εξουσία, αντιμετωπίζει με υπεροψία την αντιπολίτευση, επιβλέπει τον ύπνο των υπουργών, τους αλλάζει πάνες και τους ταϊζει τακτικά, γιατί τρώνε και πολύ.
Ο Καραμανλής θέλει αλλά η κούραση δεν τον αφήνει. Το τέλος της κρίσης ίσως τελικά σημάνει και το δικό του πολιτικό τέλος. Όμως, είναι αποφασισμένος να μας το βγάλει από τις μύτες. Έχει αποφασίσει το τέλος αυτό να είναι ...ανταποδοτικό!