Ναι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια
Περί παιδείας ο λόγος με την πρόσκληση του υπουργού Παιδείας προς τα κόμματα για αναθεώρηση του άρθρου 16 και άνοιγμα του δρόμου για την ίδρυση μη κρατικών Πανεπιστημίων.
Οι αντιδράσεις είναι έντονες και τα κόμματα δε δείχνουν να μπορούν να ξεφύγουν από την κατεύθυνση του πολιτικού κόστους. Παρόλα αυτά, το πρόβλημα παραμένει και μάλλον εντείνεται. Η εκπαιδευτική παρακμή στην Ελλάδα είναι τόσο μεγάλη που η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων δε θα λύσει ούτε ένα μικρό μέρος του προβλήματος, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.
Μπορεί για εσωτερική κατανάλωση να θεωρούμε το επίπεδο της παιδείας μας ικανοποιητικό, η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Η κατάταξη του Καποδοστριακού πανεπιστημίου στη θέση 248 παγκοσμίως και οι πανηγυρισμοί που επακολούθησαν (αφού πέρυσι ήταν πάνω από το 500) δείχνουν πόσο χαμηλά έχουμε τον πήχυ στον εκπαιδευτικό τομέα. Στην πραγματικότητα, είναι γνωστή τοις πάσι, αλλά συζητιέται ελάχιστα, η απαξίωση των ελληνικών πτυχίων διεθνώς, αφού και τυπικά, αλλά κυρίως ουσιαστικά, η σύγκριση με αντίστοιχα πτυχία άλλων πανεσπιτημίων είναι αποκαρδιωτική. Συχνά η επιστημονική κατάρτιση ελλήνων επιστημόνων είναι ελλιπής και απαιτείται συμπληρωματική εκπαίδευση, όταν αυτός θέλει να δραστηριοποιηθεί σε χώρα του εξωτερικού. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τα διδακτορικά που πραγματοποιούνται στη χώρα μας και που καμία αξία δεν έχουν σε άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες. Εκεί ακριβώς γίνεται εμφανής η χαμηλή στάθμη εκπαίδευση ςστην Ελλάδα.
Η δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στο εγγύς μέλλον θα οδηγήσει σε αλλαγή των δεδομένων προς το χειρότερο, καθώς τα κριτήρια θα είναι καθαρά εμπορικά. Η μόνη αισιόδοξη πρόβλεψη είναι οτι, μακροπρόθεσμα, και κάτω από την πίεση της πραγματικότητας, του ανταγωνισμού αλλά και των ίδιων των φοιτητών, θα ανέβει ο πήχυς προς την κατεύθυνση μεγάλων ιδιωτικών πανεπιστημίων του εξωτερικού. Δυστυχώς, για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να περάσουμε όλα τα στάδια που απαιτούνται, της κερδοσκοπίας, της ημιμάθειας, της μίμησης ξένων προτύπων , ώστε να φτάσουμε αισίως (αν φτάσουμε) στο τελικό στάδιο της σοβαρής ιδιωτικής πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Έχουμε λοιπόν πολύ δρόμο μπροστά μας.
Δεν πρέπει να δαιμονοποιούμε την ιδιωτική εκπαίδευση, αλλά να ψάχνουμε τρόπους για να διασφαλίσουμε τη σωστή λειτουργία της με υψηλά επιστημονικά κριτήρια και κυρίως με σύνδεση με την οικονομική ζωή του τόπου, κάτι που δε συμβαίνει με τα υπάρχοντα πανεπιστήμια. Μην ξεχνάμε οτι, οι απόφοιτοι των μεγάλων ιδιωτικών πανεπιστημίων του εξωτερικού κρατούν στο χέρι τους συμβόλαια εργασίας για μεγάλες επιχειρήσεις πριν ακόμα τελειώσουν τις σπουδές τους !
L'Auteur
0 σχόλια