An Englishman in new Europe...
Η θέσπιση της θέσης προέδρου της ΕυρωπαΙκής Ένωσης είναι μια παλιά συζήτηση. Θεωρείται από πολλούς απαραίτητη για τον καλύτερο συντονισμό, αλλά κι την εκπροσώπηση της Ε.Ε., ενώ μέρος του ρόλου του θα είναι να λαμβάνει κάποιες αποφάσεις που τώρα λαμβάνονται από την ολομέλεια των μελών της Ε.Ε., με τις δυσκολίες που αυτό προϋποθέτει...
Η επιλογή του προέδρου θα γίνεται με ψηφοφορία μεταξύ των μελών. Γίνεται προφανές οτι οι μεγαλύτερες χώρες έχου περισσότερες πιθανότητες να "επιβάλλουν" δικούς τους υποψήφιους, καθώς η σφαίρα επιρροής τους είναι μεγαλύτερη.
Στο πλαίσιο αυτών των διαπιστώσεων έρχεται η προχθεσινή εμφάνιση του Τόνι Μπλερ στο πλευρό του Νικολά Σαρκοζύ και η παραφιλολογία για την πιθανότητα υποψηφιότητάς του για τη θέση του πρώτου προέδρου της Ε.Ε.!
Βέβαια, δεν είναι λίγοι αυτοί που θα υποστηρίξουν οτι θα ήταν καλύτερα να τοποθετηθεί απευθείας ο ...Τζωρτζ Μπους. Ο φιλοαμερικανισμός του Μπλερ, πέρα από επιλογή του κατα την περίοδο διακυβέρνησης της Μεγάλης Βρεττανίας, αποτελεί συστατικό στοιχείο της προσωπικότητας του. Έχοντας εξοργίσει πολλάκις τους Ευρωπαίους εταίρους του με τις φιλοαμερικανικές επιλογές του, αποτελεί τον πιο καλό σύμμαχο των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Ταυτόχρονα, με τις επιλογές του αυτές ο Μπλερ κράτησε την Αγγλία σε απόσταση από την Ε.Ε., όσο με την μη υιοθέτηση του ευρώ ως νομίσματος όσο και με μια ατελείωτη σειρά άλλων επιλογών, εξοργιστικών για πολλούς. Ακόμη και σήμερα η Μ. Βρεττανία αποτελεί "το πρόβατο που κινείται έξω από τη στάνη" της Ε.Ε.
Με βάση τα παραπάνω, η επιλογή του Τόνι Μπλερ στη θέση του προέδρου της Ε.Ε. αποτελεί μια τραγική επιλογή της Ευρώπης, αναγνώριση των δυσκολιών που αντιμετωπίζει στο να βρει τη φωνή της και να εφαρμόσει πολιτικές σύγκλισης αποτελεσματικές και κυρίως αυτόνομες. Η στήριξη που προσφέρει ο Σαρκοζύ στον πρώην πρωθυπουργό είναι μια επιλογή επιρροής, θεωρώντας οτι με τον τρόπο αυτό εξυπηρετεί τα δικά του συμφέροντα για μελλοντική δική του τοποθέτηση στη θέση αυτή. Η Ευρώπη στέκεται μπροστά σε μια προσπάθεια επιβολής ιδιοτελών επιλογών που θα επηρεάσουν το μέλλον της και είναι αμφίβολο αν θα κατορθώσει να αντισταθεί στο "μίνι-πραξικόπημα" του Νικολά Σαρκοζύ και του-πλέον-πολύ καλού του φίλου Τόνι Μπλερ.
L'Auteur
0 σχόλια