ΠΑΣΟΚ: ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΦΕΛΕΙΑΣ...
Και ξαφνικά το ΠΑΣΟΚ εν μία νυκτί βρέθηκε και πάλι στην αφετηρία. Αντί να ασχολείται με την αντιπολίτευση και με το φυσικό ρόλο του, που είναι η άσκηση πολιτικής και η επάνοδος στην εξουσία, ασχολείται και πάλι με τις εσωτερικές του αντιθέσεις, με αντικρουόμενες μεταξύ στελεχών του τοποθετήσεις.
Η διαφοροποίηση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη από την επίσημη θέση του ΠΑΣΟΚ για τη διενέργεια δημοψηφίσματος στο θέμα της αναθεώρησης του ευρωσυντάγματος με τη Μεταρρυθμιστική Συνθήκη της Λισαβόνας, επέφερε τριγμούς στο κόμμα, με τελευταία πράξη τη θέση του κ. Σημίτη εκτός της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος, μετά από απόφαση του προέδρου του κόμματος Γιώργου Παπανδρέου.
Η τοποθέτηση του κ. Σημίτη εμπεριείχε στοιχεία πολιτικού ρεαλισμού. Η γενικότερη στάση της κυβέρνησης Σημίτη απηχούσε αυτή την οπτική. Ο ρεαλισμός αυτός επέφερε την αλλαγή της στάσης των ευρωπαίων εταίρων απέναντι στην "κακομαθημένη" Ελλάδα, που πάντα ζητούσε να εξαιρεθεί από κάθε απόφαση, πάντα ζητούσε παρατάσεις, ειδικές ρυθμίσεις, πάντα ήταν καθυστερημένη. Όσο κι αν τα λάθη του Κώστα Σημίτη δε μπορούν να αμφισβητηθούν, άλλο τόσο δε μπορεί να αμφισβητηθεί η σαφής μεταστροφή κλίματος των ευρωπαίων εταίρων μας απέναντι στη χώρα μας, επί των ημερών του.
Στην ίδια λογική εντάσσεται και η πρόσφατη τοποθέτησή του, σύμφωνα με την οποία "ένα δημοψήφισμα θα αποδυνάμωνε τη θέση και την επιρροή της Ελλάδας στην ΕΕ". Πρέπει να είναι κανείς αφελής ή άσχετος για να διαφωνήσει επί της αρχής με την τοποθέτηση αυτή. Αν εξαιρέσουμε το γεγονός οτι προέρχεται από τον πρώην πρωθυπουργό, θα μπορούσε να ανήκει σε οποιονδήποτε.
Ο ρεαλισμός της τοποθέτησης της προσδίδει διαχρονικότητα. Η Ελλάδα οφείλει να μάχεται για την αύξηση της επιρροής της μέσα στην Ε.Ε. Κάθε κίνησή της θα πρέπει να προσβλέπει στην ενδυνάμωση της θέσης της και στην αύξηση της επιρροής της.
Μικροπολιτική ή μικροί πολιτικοί;
Οι εσωτερικές έριδες και κυρίως τα μικροπολιτικά συμφέροντα των κομμάτων στην Ελλάδα τους εμποδίζουν να χαράξουν μια πολιτική συναφή και αποτελεσματική στον ευρωπαϊκό χώρο. Αδυνατώντας να κατανοήσουν τους κανόνες του ευρωπαϊκου γίγνεσθαι, οι έλληνες πολιτικοί κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα: ενεργούν με βάση το προσωπικό τους συμφέρον! Η άγρα ψήφων υπαγορεύει τις τοποθετήσεις σε σημαντικά ζητήματα, όπως η Συνθήκη της Λισαβόνας.
Όταν ο Κώστας Σημίτης, χωρίς να προσβλέπει σε μικροπολιτικό κόστος, έχοντας γευτεί την εξουσία και με τον κυνισμό και την απόσταση που του προσδίδει η ετικέτα του τέως, λέει τα αυτονόητα, ρίχνει το βάρος στην αύξηση της ελληνικής επιρροής και όχι στο πρόσκαιρο κέρδος του κόμματός του, η στάση του ΠΑΣΟΚ να τον απομακρύνει από την κοινοβουλευτική ομάδα δείχνει απλοϊκότητα, λαϊκισμό, έλλειψη πολιτικής διορατικότητας και αγκύλωση στο μικροπολιτικό συμφέρον!
Κατόπιν τούτου, γίνεται εμφανές που οφείλεται η απαξίωση του πάλαι ποτέ κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα μάτια των ψηφοφόρων. Ομφαλοσκοπώντας και πισωγυρίζοντας το ΠΑΣΟΚ δεν πείθει ως κόμμα εξουσίας, ούτε ως κίνημα ανανέωσης, και οι πολίτες το βλέπουν...
L'Auteur
2 σχόλια