Είναι απολύτως αφελείς όσοι μιλούν για τερματισμό της βίας. Κατά συνέπεια είναι απόλυτα αφελείς ο πρωθυπουργός, ο υπουργός δημόσιας τάξης και ολόκληρη η κυβέρνηση, είναι απόλυτα αφελής η αντιπολίτευση στο σύνολό της, είναι αφελή τα συνδικάτα, είναι αφελείς οι πολίτες, ακόμη και οι bloggers που περνούν μηνύματα για τερματισμό της βίας.

Γιατί είναι όμως αφελείς; Είναι απλό: η βία που εκδηλώνουν οι νέοι τις τελευταίες ημέρες αποτελεί ΑΜΕΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ. Αποτελεί τη μόνη εναλλακτική μιας απογοητευμένης γενιάς. Με τα κόμματα σε μαρασμό και χωρίς κύρος, φορείς συντήρησης και διατήρησης της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων, με τις "μεταρρυθμίσεις" που προχωρούν παρά τις όποιες κινητοποιήσεις οι νέοι δεν πιστεύουν πια στο μέλλον. Χωρίς εναλλακτικές, χωρίς καμία ιστορική προοπτική, οι νέοι ορμούν σε βιτρίνες και αστυνομικούς διαισθανόμενοι την έλλειψη εξόδου ή ελπίδας. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να περάσουν σε ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ. Δια της βίας οι νέοι γίνονται ΟΡΑΤΟΙ.

Για να μπει αυτή η οργή σε κανάλια, τα κόμματα έσπευσαν να κινητοποιήσουν τους οπαδούς του. Έχουν όμως πλέον χάσει το έρισμά τους στους πολλούς. Ακόμη επιχειρήθηκε να γίνουν προσπάθειες να "ακουστούν" οι διεκδικήσεις των νέων, ώστε να εκτονωθεί ο θυμός. Η προσπάθεια όμως πνίγεται εν τη γενέσει της, αφού στην πραγματικότητα αποσκοπεί στο να χρησιμοποιηθούν τα ΜΜΕ ως βαλβίδα ασφαλείας του συστήματος. Την ίδια στιγμή που "ακούγονται" οι νέοι, την ίδια στιγμή απαξιώνεται η κινητοποίησή τους.
Η συνεύρεση ανομοιογενών κοινωνικά ομάδων υπό την ίδια κινητοποίηση αποτελεί την απαρχή μιας προσέγγισης μεταξύ των νέων και των 30άρηδων που γίνονται πιο ακραίοι και ενεργοί. Αυτή η προσέγγιση είναι αναπόφευκτη.

Είναι αφελείς όσοι μιλούν για τερματισμό της βίας. Οποιαδήποτε παρόμοια εξέλιξη θα αποτελεί απλή και πρόσκαιρη ανακωχή. Οι νέοι σπρώχνονται από τις ίδιες τις εξελίξεις στη βία και αναφερόμαστε στην επαναστατική βία και όχι στη βία που αποσκοπεί στο πλιάτσικο. Η σημερινή κρίση είναι συνέπεια βαθιάς κοινωνικής απογοήτευσης. Οι νέοι δαιμονοποιούνται από μια φοβισμένη κοινωνία και θεωρούνται εχθροί, ενώ θα έπρεπε να συμβολίζουν το μέλλον. Η έξοδος από την κρίση περνά μέσα από ναρκοπέδιο. Κάθε στραβή κίνηση θα σημάνει την έκρηξη. Περπατάμε σε τεντωμένο σκοινί.