Η πραγματική αιτία της σημερινής οικονομικής κρίσης βρίσκεται στην ΑΠΛΗΣΤΙΑ. Απληστία των διαχειριστών των κεφαλαίων, οι οποίοι θέλησαν να βγάλουν περισσότερα από όσα υπήρχαν, με αποτέλεσμα να κλείσει η "βρύση"...

Το πάθημα αυτό όμως δε δείχνει να γίνεται μάθημα. Δε μιλάμε για τους διαχειριστές των οικονομικών κεφαλαίων. Αυτή τη φορά ασχολούμαστε με το ΚΘΒΕ. Έναν πολιτιστικό θεσμό, τόσο πολύπαθο όσο και λεηλατημένο.

Προχθές λοιπόν βγήκαν τα μαχαίρια στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, καθώς ο καλλιτεχνικός διευθυντής Νικήτας Τσακίρογλου έφερε προς ψήφιση τον οικονομικό προϋπολογισμό. Τα μέλη της διοίκησης, με ψήφους 6 κατά και μία λευκή καταψήφισαν τον προϋπολογισμό και τον απέστειλαν στον υπουργό πολιτισμού. Αυτό σημαίνει οτι αναμένονται εξελίξεις στο ΚΘΒΕ, με τον Τσακίρογλου να εμμένει πεισματικά στη θέση του.

Οικονομικά το ΚΘΒΕ πάει κατά διαόλου! Μιλάμε για έλλειμα περίπου 3,5 εκατομμυρίων ευρώ! Ο Τσακίρογλου από την πλευρά του μιλά για 44 άτομα πλεονάζων προσωπικό!

Η μικροκομματική εκμετάλλευση του ΚΘΒΕ, η επί χρόνια χρησιμοποίησή του για να βολέψει διάφορους ημέτερους, η διόγκωση του οικονομικού του προβλήματος και η αύξηση του αριθμού των εργαζομένων χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν οι πραγματικές ανάγκες οδήγησαν τα πράγματα εκεί που είναι σήμερα.

Ο χορός των απλήστων

Το ΚΘΒΕ διοικείται από άσχετους. Από ανθρώπους άπληστους για θέσεις και προνόμια, που δεν ανήκουν στο χώρο του θεάτρου και που δε δικαιούνται να βρίσκονται μέσα σε αυτόν. Αυτό δε σημαίνει οτι κάποιοι, όπως ο Νικήτας Τσακίρογλου, που είναι σχετικοί με το θέατρο, προσφέρουν κάτι καλύτερο. Απλώς, υπάρχουν εξ'ορισμού περισσότερες πιθανότητες να προσφέρει κάτι ο σχετικός με το θέατρο, παρά κάποιος ...δικηγόρος!
Ανέκαθεν στο ΚΘΒΕ - αλλά και στην Όπερα Θεσσαλονίκης - η κομματική τοποθέτηση ήταν το εισιτήριο εισόδου! Τα αποτελέσματα τα λουζόμαστε σήμερα!

Καλλιτεχνικά τώρα, η θητεία του Νικήτα Τσακίρογλου κρίνεται ως τουλάχιστον ασήμαντη για να μην πούμε καταστροφική. Χωρίς τολμηρές επιλογές έργων, με ατυχείς παραστάσεις κλασσικού ρεπερτορίου σε ατάλαντες εκδοχές, με αστεία προσέλευση θεατών, το ΚΘΒΕ έζησε επί Τσακίρογλου - και ζει - ένα θεατρικό Μεσαίωνα! Καμία πραγματική τόλμη, κανένα όραμα, απλά κάποιες παραστάσεις νέων έτσι, για τα μάτια του κόσμου, χωρίς στήριξη από το θέατρο.
Ακόμη κι αν -λέμε αν - οι προθέσεις ήταν αγνές, το αποτέλεσμα είναι ανύπαρκτο. Οι αποτυχίες διαδέχονταν η μία την άλλη. Και η θητεία Τσακίρογλου θα μείνει στη μνήμη των Θεσσαλονικέων ως μια περίοδος που πρέπει να ξεχαστεί το γρηγορότερο!

Παρόλα αυτά, τίποτα δε δικαιολογεί τη συνέχιση αυτής της πολιτικής απαξίωσης του ΚΘΒΕ, της εκμετάλλευσής του από μια στρατιά αυλοκολάκων και κομματόσκυλων, που το διοικούν και αποφασίζουν για τις τύχες του. Το καράβι το βούλιαξαν! Μένει μόνο να πιάσει πάτο! Ας το ακούσει ο υπουργός πολιτισμού, έτσι απλά, για να μη λέει οτι δεν ήταν ειδοποιημένος...