ΤΑ ΜΠΛΟΓΚΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ...ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Βολτάρω στα μπλογκς με μία σκωπτική διάθεση. Κάτι δε μου πάει καλά και ψάχνω να το αντικρούσω, χωρίς όμως να είμαι πεπεισμένος οτι θα το πετύχω. Μάλλον το αντίθετο. Το ένστικτο βλέπετε...
Βολτάρω λοιπόν και ψάχνω να καταλάβω τι ακριβώς γίνεται. Τι είναι τα μπλογκς; Τι διαφορετικό από κάποια site που υπήρχαν και παλιότερα; Τι προσφέρουν; Που απευθύνονται; Ποιόν εκπροσωπούν; Πόσο ελεύθερα είναι; Πόσο ενδιαφέρον παρουσιάζουν; Τι χρειάζονται; Ποιός τα χρειάζεται;
Ναι, είναι τα μπλογκο-υπαρξιακά μου. Ή μάλλον όχι τόσο τα δικά μου, όσο αυτής της ιστορίας των μπλογκς, στην οποία μετέχω.
Πάμε λοιπόν. Απορία πρώτη: τι εστί μπλογκ; Μην περιμένετε θεωρίες και ορισμούς ακαδημαϊκού τύπου. Ψάχνω την πραγματικότητα, την ουσία, οπότε οι θεωρίες με αφήνουν αδιάφορο. Τα μπλογκς λοιπόν είναι μέσο έκφρασης. Μέσω του διαδικτύου, με κανόνες ψηφιακούς και χρήση multimedia εφαρμογών συχνά. Εντάξει. Ποιοί έχουν μπλογκ; Ιδιώτες, αλλά και επαγγελματίες. Κυρίως άνθρωποι της γραφής και επαγγελματίες γραφιάδες. Μεταξύ τους κάποιοι δημοσιογράφοι. Οι περισσότεροι εκ των ιδιωτών άσχετοι με τη γραφή, περισσότερο απαριθμούν σημειώσεις παρά κάτι άλλο. Σκέψεις ενίοτε επεξεργασμένες, ενίοτε ωμές, σπάνια πρωτογενείς, ωστόσο υπάρχουν και τέτοιες. Πολλοί φοιτητές, αρκετοί καθηγητές, γιατροί, δικηγόροι, κάποιοι κομματικοί, άλλοι κομπιουτεράδες, μερικοί που ασχολούνται με τη μουσική...Γενικότερα...όλοι. Γιατί υπάρχουν τα μπλογκς; Για πολλούς είναι ένα είδος ημερολογίου, γράφουν πεπρεγμένα και σκέψεις. Για άλλους είναι λεύκωμα, μαζεύουν υλικό έγγραφο, ηχητικό αλλά και οπτικό. Για κάποιους είναι μέσο επίδειξης, Επίδειξης απόψεων, γνώσεων, ικανοτήτων. Συχνά με στόχο την αυτοϊκανοποίηση. Για μερικούς επιτελεί κοινωνικό σκοπό. Συγκεντρώνει, γκρουπάρει ομάδες ανθρώπων γύρω από ένα κοινό θέμα. Άλλοτε πάλι είναι μέσο πληροφόρησης, συχνότερα όμως σχολιασμού. Κάποιες φορές έχει ψυχαναλυτική επίδραση, λειτουργώντας ως shout box.
Ποιό μέλλον για τα μπλογκς;
Αφού λοιπόν οριοθετήθηκαν οι "ορισμοί", αναρωτιέμαι που πάει αυτή η ιστορία των μπλογκς. Όπως όλα στην Ελλάδα, η πορεία τους θα είναι η συνήθης ταλάντωση. Δηλαδή μικρές ταλαντώσεις στην αρχή, μεγαλύτερες και μέγιστο πλάτος και επαναφορά σε μεσαίες ταλαντώσεις οι οποίες και θα αρχίσουν σιγά-σιγά να φθίνουν... Σήμερα βρισκόμαστε στο σημείο όπου οι μικρές ταλαντώσεις του παρελθόντος (λίγοι μπλόγκερς, μικρό ενδιαφέρον...) δίνουν τη θέση τους σε μεγαλύτερες, με ορατό το σημείο υπερβολής, το σημείο της μέγιστης ταλάντωσης, μετά την οποία θα αρχίσει η εξισορρόπηση. Ο αριθμός των μπλογκς αυξάνει καθημερινά, αλλά τα ενεργά μπλογκς έχουν κάποιο όριο. Δε θα ξεπεραστεί αυτό το όριο, ενώ στη συνέχεια θα πέσει ο αριθμός τους μέχρι να μείνουν όσα είναι προδιαγεγραμμένο να μείνουν.
Τι προσφέρουν τα μπλογκς; Ενημέρωση... Αν και ερασιτεχνική, αναμφισβήτητα υπάρχουν μπλογκς που δίνουν ειδήσεις. Σαφώς δεν πρόκειται για σηματικούς παίκτες στο παιχνίδι της ενημέρωσης, τουλάχιστον όχι ακόμα, αλλά υπάρχουν. Σχολιασμό... Εδώ τα μπλογκς τα πάνε καλύτερα, καθώς εκμεταλλεύονται την ελευθερία που παρέχει η έκφραση μέσω μπλογκ για να σχολιάσουν ανοιχτά πρόσωπα και καταστάσεις. Στο κομμάτι αυτό τα μπλογκς ενδέχεται να έχουν λόγο ύπαρξης και με τρόπο πιο διαχρονικό. Διασκέδαση... Τα μπλογκς βοηθούν στην ανάπτυξη τρόπων ψηφιακής διασκέδασης, με έντονο ανταγωνισμό όμως από δίκτυα όπως το MySpaxe κλπ. Προβληματισμό... Αυτή η παράμετρος ίσως να αποτελεί και ένα από τα μεγάλα ατού των μπλογκς, αφού υποκαθιστά την ανάγνωση περιοδικών και βιβλίων, στηριζόμενος στη διαδραστικότητα. Κοινωνικότητα... Η ψηφιακή εικονική κοινωνικότητα τα φόρα και τα τσατ ρούμς βρίσκει σύμμαχο τα μπλογκς και αναμένεται να εξαπλωθεί περισσότερο.
Τι είναι λοιπόν αυτό που μου κάθεται στραβά; Ίσως το γεγονός οτι τα μπλογκς είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα και, ως τέτοια, υπόκεινται στούς νόμους της ανθρώπινης ύπαρξης. Έτσι, άνθρωποι ΧΩΡΙΣ περιεχόμενο δύσκολα μπορούν να έχουν μπλογκ ΜΕ περιεχόμενο. Αυτό λείπει από τα μπλογκς: το περιεχόμενο! Οι προσωπικές σκέψεις είναι ενδιαφέρουσες, ικανοποιούν περιέργειες, αλλά δεν αφορούν περισσότερους.
Τα μπλογκς έχουν, κατά μέσο όρο, χαμηλή στάθμη. Αναφέρομαι στο περιεχόμενο, συνήθως προσωπικού (και μόνο) ενδιαφέροντος, αλλά και στο ρυθμό ανανέωσης που συχνά ξεπερνά την εβδομάδα και ενίοτε φτάνει και το μήνα. Πρέπει να είσαι ο Αϊνστάιν για να δικαιολογείσαι να ανανεώνεις το μπλογκ σου μια φορά το μήνα και να θες να λέγεσαι μπλογκερ; Υπερβολικό, αλλά όχι αναληθές. Οι εβδομαδιαίες-ή μηνιαίες σκέψεις κάποιου μπορεί να είναι ενδιαφέρουσες μόνο όταν είναι γενικότερου ενδιαφέροντος. Και υψηλού επιπέδου.
Από την άλλη πάλι, η συχνή ενημέρωση δεν αποτελεί συνθήκη ποιότητας. Απλά πληρεί την ελάχιστη συνθήκη για μπλόγκινγκ. Η σημαντικότερη προδιαγραφή αφορά το να έχει κάποιος κάτι να πει. Και όχι ό,τι νά'ναι! Γιατί, όλοι οι έλληνες κάτι έχουμε να πούμε... Η ελευθερία της έκφρασης, σε συνδυασμό με την τεχνολογια των μπλογκς και του Internet δίνει στον καθένα βήμα έκφρασης. Όμως, όπως και στις εκδόσεις, λίγοι έχουν αξία μεγαλύτερη από αυτή που αφορά το στενό κύκλο τους. Και αυτοί, στα μπλογκς, όπως και στις εφημερίδες, στις εκδόσεις, στη μουσική, στην τέχνη, στις επιστήμες, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο θα ξεχωρίσουν.
Τα μπλογκς βοηθούν στην κατεύθυνση αυτή, καθώς δίνουν βήμα στον καθένα, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες αν προκύψουν άξια μυαλά. Ωστόσο, η πολυφωνία δρα αποκρύπτοντας τις ενδιαφέρουσες φωνές σε ένα κυνεώνα λέξεων και μηνυμάτων.
Στα μπλογκς, περισσότερο από αλλού, ισχύει το "ουκ εν τω πολλώ το ευ". Έτσι η βόλτα στα μπλογκς δημιουργεί ένα αίσθημα ανικανοποίητου. Βλέπω πολλές φωνές αλλά λίγα ενδιαφέροντα μηνύματα. Κυρίως βλέπω ελάχιστα φιλόδοξες δημιουργίες, κλασσικά δείγματα της ελληνικής συνήθειας να στήνουμε ένα πρόχειρο μαγαζάκι και να περιμένουμε από τον κόσμο να το τιμήσει. Έλλειψη περιεχομένου, κοινοτυπίες, προσωπικές απόψεις εγωιστικές, χωρίς πλατύτερη θεώρηση, χαμηλής στάθμης ευφυολογήματα, άψαχτους ανθρώπους, αφιλοσόφητους, κακή αισθητική, καθόλου έμπνευση, δηθενιλίκι, ερασιτεχνισμός είναι σήματα κατατεθέντα της ελληνικής μπλογκόσφαιρας. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις, αλλά όχι τόσες ώστε να κρατούν το ενδιαφέρον. Όχι τόσες ώστε να μπορούμε να πούμε οτι τα ελληνικά μπλογκς μπορούν να επηρεάσουν κάπως έστω τα πράγματα. Αν εξαιρέσει κανείς τον αριθμό των μπλόγκερς, που, λόγω μάζας, δίνει ένα κύρος, το κύρος αυτό δε στηρίζεται στην ποιότηα του παραγόμενου λόγου. Και αυτό ενοχλεί όταν κανείς περιμένει όσα του υπόσχεται η υπερτίμηση των μπλογκς που συντελείται σήμερα. Είναι ενοχλητικό να περιμένεις πολλά και να παίρνεις λίγα.
Έτσι, η λύση για τα μπλογκς είναι να κατεβάσουν τον πήχυ. Να σιωπήσουν για αρκετό καιρό και ομφαλοσκοπώντας να βρουν το δρόμο τους. Να σταματήσουν να δημιουργούν προσδοκίες που δε μπορούν να τηρήσουν. Να ανεβάσουν την ποιότητα του παραγόμενου λόγου, να σταματήσουν να περνιώνται για-κι εγώ δε ξέρω τι- και να δημιουργήσουν τη βάση τους. Να βρουν ποιο ρόλο μπορούν να παίξουν και να αναζητήσουν τρόπους για να τον παίξουν. Να δυναμώσουν και μετά να απευθυνθούν στο κοινό. Με ποιότητα εσωτερικά αλλά και εξωτερικά. Με επίπεδο. Και κυρίως με σοβαρότητα και χωρίς υποκρισία. Γιατί τα μπλογκς δε είναι σωτήρες, ούτε και αυθεντίες. Είναι απλά ...άνθρωποι...
L'Auteur
2 σχόλια