...όποιος κι αν είναι αυτός:

"Πάνε πολλά χρόνια τώρα που σφίγγουμε τα ζωνάρια. Μιλάμε για 25 χρόνια τουλάχιστον. Κάποιων έχουν μεγαλώσει τα παιδιά και έχουν και εγγόνια και τα ζωνάρια ακόμη σφίγγουν. Οι σημερινοί 25ρηδες δεν ξέρουν άλλη κατάσταση. Οι παλιοί θυμούνται και την εποχή που δεν υπήρχαν καν ζωνάρια. Μπήκαμε στην ΕΟΚ, μπήκαμε στην ΟΝΕ, διώξαμε τη δραχμή, φέραμε το ευρώ, κάναμε Ολυμπιακούς, όλα στην πλάτη μας τα φορτωθήκαμε.
Εσείς πάτε κι έρχεστε και προκοπή δε βλέπουμε. Μόλις πάμε να ορθοποδήσουμε βγαίνουν μερικά φυντάνια και βουτάνε τις εισπράξεις. Κοσκωτάδες, Εφραίμ, υπουργοί, φαμίλιες και γόνοι. Σπείρατε την Ελλάδα παιδιά όλοι εσείς του Κοινοβουλίου και μας τα φορτώσατε να τα ταϊζουμε εφ'όρου ζωής! Κι όχι μόνο παιδιά, όχι μόνο εγγόνια αλλά και κουμπάρους, ημέτερους, ξαδέρφια, σόγια τρίτου βαθμού και βάλε...
Μας βάλατε να κουβαλάμε στην πλάτη το δημόσιο κι εσείς το φορτώνετε συνεχώς με νέους υπαλλήλους. Τα παιδιά μας είναι άνεργα παρόλο που έχουν 5 πτυχία. Παλιά αγοράζαμε σπίτι της μετρητοίς. Σήμερα δε μπορούμε ούτε με δάνειο! Παλιά αγοράζαμε από το μπακάλη και τον πληρώναμε στο τέλος του μήνα. Τώρα αγοράζουμε απο τα σούπερ μάρκετ, πληρώνουμε με πιστωτικές και μας κυνηγούν οι τράπεζες...

Τα παιδιά πάνε στο σχολείο ώρες ολόκληρες κι από εκεί στο φροντιστήριο άλλες τόσες! Οι ίδιοι καθηγητές εδώ κι εκεί, μόνο που εκεί πληρώνουμε! Μας τρέχετε στα γραφεία των βουλευτών για μια προσωρινή δουλιά, μας φορολογείτε σαν είλωτες, αν αρρωστήσουμε καθόμαστε στο σπίτι γιατί φοβόμαστε τα νοσοκομεία, η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ ακριβαίνουν λες και ζούμε στο Μονακό, οι έμποροι πουλάνε όσο τους καπνίσει, οι μισθοί παλιά έφταναν μέχρι τα μέσα του μήνα, τώρα τελειώνουν τη δεύτερη μέρα, οι αστυνομικοί χτυπάνε τα παιδιά μας, τους πετάνε πέτρες, τα πυροβολούν, στα δικαστήρια κάνουν κουμάντο οι δικηγόροι κι όχι η δικαιοσύνη, οι παπάδες έγιναν προνομιούχοι και έμποροι, οι καλόγεροι έγιναν επενδυτές, πάμε στρατό και τα ξύνουμε χωρίς λόγο, ο αέρας μυρίζει, το νερό δεν πίνεται, η συμπεριφορά μεταξύ μας γίνεται καθημερινά και χειρότερη γιατί "όπου υπάρχει φτώχεια υπάρχει και γκρίνια".
Εσείς κοιτάτε δημοσκοπήσεις για να μάθετε τι σκέφτομαι. Περιττό, Αρκεί να με ρωτήσετε! Τι χρειάζονται οι μεσάζοντες? Σταματήστε τις αναλύσεις, τις συσκέψεις, τις συζητήσεις, είναι λάθος!
.
Για όλους αυτούς τους λόγους, αξιότιμε κύριε πρωθυπουργέ, σας ενημερώνω οτι θα πρέπει ΜΟΛΙΣ βγείτε, να καθίσετε να μάθετε ποιά είναι τα προβλήματά μας και να τα λύσετε. Πριν από οτιδήποτε άλλο! Δεν το ζητάω πλέον. ΤΟ ΑΠΑΙΤΩ. Και αυτή τη φορά θα το ΕΠΙΒΑΛΩ. Γιατί, αυτή τη φορά, αμέσως μετά την εκλογή σας, σε μια εβδομάδα θα κατέβω στους δρόμους, μαζί με τα παιδιά. Οι πέτρες που πετούν δεν έχουν συγκεκριμένο παραλήπτη. Τέρμα η αυτοκαταστροφή καταστημάτων. Θα σας πάρει και θα σας σηκώσει στα γραφεία σας, στη Βουλή, στις δεξιώσεις, στις ομιλίες, στα μπουζούκια, στις καφετέριες, στο δρόμο. ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΕΙΣΤΕ Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ αν δε στρωθείτε να μας δώσετε πίσω ό,τι μας αξίζει και ό,τι είναι δικό μας. Διώξτε όλους τους τεμπέληδες άχρηστους αμειβόμενους και μην τολμήσετε να πάρετε καινούριους! Ούτε καν τα παιδιά μου! ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κι ας βγω προσωρινά χαμένος. Γιατί δηλαδή, τόσα χρόνια μήπως βγαίνω κερδισμένος? Όποιος τεμπελιάζει, όποιος είναι ανίκανος να πάει στο σπίτι του, ασχέτως κομματικής τοποθέτησης! Και αυτό ισχύει και για σας τον ίδιο. ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΞΑΝΑ 4 ΧΡΟΝΙΑ! Μόλις δω ξανά τα ίδια ΘΑ ΠΑΡΕΜΒΩ! Πλέον δεν υπάρχει περίοδος χάριτος! Ούτε μία μέρα! Εγώ θα σκιστώ να δουλεύω, όμως ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΙ ΣΕΙΣ. ΟΛΟΙ! Θα συμμαζέψετε τους τραπεζίτες, τους άπληστους εμπόρους, θα σταματήσετε τις μίζες και τις ΑΓΟΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ! Έχουμε αγοράσει για πολλούς αιώνες. Ας κατασκευάσουμε και τίποτα να πουλήσουμε επιτέλους! Θέλω όραμα, να μου δείξετε κάποια ελπίδα, ένα στόχο για να κυνηγήσω. Αλλιώς ο στόχος θα είστε εσείς!

Θέλω μια χώρα πλούσια, δυνατή, πρωτοπόρα, πνευματική, πολιτισμένη, σύγχρονη, που να προχωρά, να κάνει άλματα, να φροντίζει τους αδύναμους, να προστατεύει τους πάντες, να υπάρχουν χρήματα για όλους ανάλογα με τις ικανότητές τους, να υπάρχει δικαιοσύνη, να υπάρχει Παιδεία και πρόνοια, να μπορώ άνετα να αγοράσω σπίτι, να πάω στο γιατρό, να βγω και να φάω.
Κύριε πρωθυπουργέ, Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ! Όσα έγιναν είναι παρελθόν. Όμως το μέλλον θα είναι διαφορετικό. Γιατί τώρα ξύπνησα. Και δε θα περιμένω πια για πολύ. Κύριε πρωθυπουργέ, ώρα για δουλιά. Εμπρός στρωθείτε. Και να θυμάστε, πλέον θα κρατάω τις πέτρες στο χέρι μου...".