PRESS-GR ΚΑΙ ΔΗΜΟΛΟΓΟΣ
Εύλογα πολλοί θα αναρωτηθούν τι ακριβώς συμβαίνει με το press-gr. Αν δηλαδή πρόκειται περί ασυδοσίας και εκβιασμών από μέρους bloggers-δημοσιογράφων ή μήπως είναι προσπάθεια της κυβέρνησης να φιμώσει τα blogs.
Οι απόψεις δυίστανται. Κάποιοι πιστεύουν οτι το συγκεκριμένο blog ξεπέρασε τα επιτρεπτά όρια και έφτασε στο σημείο να συκοφαντεί και να σπιλώνει. Άλλοι θεωρούν ιερό το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και κατά συνέπεια δε δέχονται το παραμικρό σχετικά με παρέμβαση της δικαιοσύνης.
Ποιές ήταν οι αντιδράσεις στα blogs; Πολλές και διαφορετικές, που όμως μπορούν να συμπεριληφθούν στις παρακάτω κατηγορίες:
- Αρκετοί απλώς το ανέφεραν, με στόχο να κρατηθούν σε μια εύλογη ατμόσφαιρα. Υπάρχει και εκείνο το παλιό "αν δεις φαΐ κάτσε φάε, αν δεις καβγά σήκω και φύγε"...
- Πολλοί δήλωσαν συμπαράσταση, χωρίς ωστόσο να αναρωτηθούν περισσότερο, απλά επηρεαζόμενοι από μια προφανή σύγκρουση εξουσίας και κάποιων άλλων (σσ. ποιών;).
- Κάποιοι φόρεσαν τις πανοπλίες και ξεχύθηκαν στον ιερό πόλεμο, διατρανώνοντας τη δύναμη της λαϊκής βούλησης.
- Άλλοι πάλι άλλαξαν το lay out του blog τους για να μη μοιάζει (πλέον) με του press-gr.
- Μερικοί πήραν μια πιο προβληματισμένη στάση, με ολίγον από "τα έλεγα εγώ" και ψήγματα από "ήταν αναπόφευκτο".
- Πολλοί προτίμησαν τη σιωπή, σκεπτόμενοι οτι "όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρών οι κότες".
- Αρκετοί του "συναφιού" εξαφανίστηκαν από την πιάτσα μέχρι να ησυχάσουν τα πράγματα. Μερικοί πάλι κρατάνε στάση σιγής που τη βαπτίζουν σοφία...
- Κάποιοι του συναφιού πάλι πήραν θέση υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης.
Αυτό που μένει να αποδειχθεί είναι το τι ακριβώς συμβαίνει πραγματικά. Οποιαδήποτε τοποθέτηση πριν την ανάδειξη της πραγματικότητας αποτελεί σπέκουλα. Ωστόσο, κάποιες γενικές τοποθετήσεις μπορώ - αλλά και επιβάλλεται - να κάνω, καθώς το press-gr με φιλοξένησε, ιδιαίτερα στις αρχές της μπλογκοσυγγραφής μου τον περασμένο Οκτώβριο και για δύο μήνες περίπου αρκετές φορές, με τελευταία αυτή της 22ας Δεκεμβρίου 2007:
Πρώτα-πρώτα λοιπόν, δε θεωρώ το press-gr ένα blog. Η χρήση της πλατφόρμας του blogspot.com δεν αρκεί για να κατατάξει μια ιστοσελίδα σε blog. Η χρήση της, η τροφοδοσία της και η διαχείρισή της, αλλά εν μέρει και η θεματολογία της μπορούν να την ταυτοποιήσουν ως blog. To press-gr ήταν μια ιστοσελίδα ενημέρωσης, που περνούσε μέσα από διαχειριστή (-ές), πολλούς γράφοντες, μη δημοσιογραφικές πρακτικές και προφανείς εμπαθείς και λανθασμένες τοποθετήσεις, τουλάχιστον τόσες όσες και οι σωστές...
Στη συνέχεια, το press-gr είχε έναν πολύ μεγάλο βαθμό ελευθερίας. Η δυνατότητα έκφρασης που εκπορεύεται από την ελευθερία αυτή είναι τεράστια, όπως τεράστιο είναι και το ρίσκο να αδικήσεις ή και να αδικηθείς. Η υπερβολική ελευθερία ενίοτε φθάνει στο αντίθετο άκρο και τα σχόλια στα άρθρα του press-gr είναι ένα δείγμα αυτής της εκτροπής.
Οι ονομαστικές αναφορές στο press-gr ήταν καθημερινές. Πολλοί βρέθηκαν στο στόχαστρο πολύ περισσότερων, με αποτέλεσμα να θίγονται. Σίγουρα, όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά. Επίσης σίγουρα, ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Η ελάχιστη σωφροσύνη απαιτεί την αναζήτηση της αλήθειας κάπου στη μέση.
Το επίπεδο γραφής στο press-gr δεν ήταν και ό,τι καλύτερο. Υπήρχαν βέβαια κάποιες εξαιρέσεις, αλλά ο μέσοw όρος ήταν χαμηλά. Πολύ χαμηλά. Δυστυχώς, αυτός είναι ο μέσος όρος των ελλήνων. Ως πότε θα κοροϊδευόμαστε;
Ακόμη και αισθητικά, το press-gr ήταν προχειροδουλιά. Γιατί αν δεν ήταν και αντανακλούσε το αισθητικό κριτήριο των διαχειριστών του υπήρχε αισθητικό πρόβλημα.
Αν έγινε η παραμικρή απόπειρα εκβίασης, οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν όπως ορίζει ο νόμος. Εάν δεν προκύψει τίποτα, πρέπει όσοι αναφέρθηκαν με αρνητικά σχόλια στο θέμα να ζητήσουν συγνώμη και να αποκαταστήσουν την υπόληψη όσων θίγονται.
Η πολύ μεγάλη επισκεψιμότητα του press-gr ήταν ένα αγκάθι στο πόδι της κυβέρνησης, αλλά και της αντιπολίτευσης.
Το στοίχημα που κέρδισε το press-gr ήταν αυτό του να εμπλέξει τους κατά συνήθειαν αναγνώστες στην παραγωγή των ειδήσεων, κάνοντάς τους ενεργούς και όχι παθητικούς.
Δε γνωρίζω προσωπικά τον κ. Ανδρέα Καψαμπέλη, ούτε και προτίθεμαι να το κάνω. Ωστόσο, ακόμη και αν οι διώξεις που υφίσταται αποδειχθούν άδικες, θα πρέπει να μάθει οτι δε υπάρχει όρος "εναλλαχτική δημοσιογραφία"-όπως δήλωσε ο ίδιος- αλλά εναλλακτική! Τουλάχιστον εφόσον προτίθεται να δημοσιογραφεί.
Υπάρχει σημαντικός αριθμός πραγματικών bloggers που γράφουν, σχολιάζουν, τοποθετούνται εκεί έξω, άλλοι καλύτερα, άλλοι χειρότερα. Το press-gr ήταν απλώς ένα δείγμα κάποιων κειμένων μεταξύ άλλων, απαράδεκτων ποιοτικά. Τα καλύτερα δεν ήταν στο press-gr. Ούτε κατά διάνοια...
.
Παράλληλα, έχει ξεκινήσει μια συζήτηση γύρω από τις προθέσεις της κυβέρνησης να χειραγωγήσει τα blogs μέσω της ψήφισης νομοσχεδίου που θα κωδικοποιεί τη χρήση των blogs και θα προβλέπει ποινές για τους παραβάτες. Γιατί να μην το κάνει; Λίγοι bloggers έχουν φυλακιστεί στην Αίγυπτο, στο Αφγανιστάν, στην Κορέα και σε άλλες χώρες όπου η ατομικές ελευθερίες δεν υφίστανται ούτε καν ως προθέσεις; Μεταξύ μας βέβαια, οποιαδήποτε τέτοια προσπάθεια θα σπάσει τα μούτρα της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με αποτέλεσμα τη διεθνή ταπείνωση των εμπνευστών της. Και με 32.000 blogs να το διατυμπανίζουν, δύσκολα θα κρατηθεί κρυφό.
Δε θα μπω στην ουσία των ρυθμίσεων που αφήνει να διαρρεύσουν η κυβέρνηση. Πρόκειται για γελοιότητες, μνημεία φασιστικής νοοτροπίας, αφέλειας και ιδιοτέλειας.
Λέγανε οι παλιοί: το πουλί σου και την υπογραφή σου να μην τα βάζεις οπουδήποτε. Είχαν απόλυτο δίκιο. Δεν πρέπει να τα βάζεις οπουδήποτε. Γι'αυτό πιστεύω οτι αν θες να υπογράφεις κάτι, πρέπει να φροντίσεις να μην είναι οτιδήποτε. Να έχει αξία και κυρίως να είναι δικό σου. Εκεί βρίσκεται και η δύναμη των blogs. Να φροντίσουν να μην είναι οτιδήποτε. Τότε θα γίνουν πραγματικά αυτό που ονειρεύονται και ίσως και πολύ περισσότερο από αυτό.
Δια ταύτα, θέτω τα στοιχεία μου στη διάθεση όσων τα ζητήσουν μέσω ενός απλού email, στο dklmrs@gmail.com. Ως προς το blog, διατηρώ όχι την ανωνυμία, αλλά την ψευδωνυμία, η οποία αποτελεί συστατικό στοιχείο του ίδιου του blog ως μέρος του σεναρίου, της μικρής περιπέτειας του ΔΗΜΟΛΟΓΟΥ.
Τα άρθρα που δημοσιεύτηκαν στο press-gr θα τα βρείτε μαζεμένα όπως αναρτήθηκαν σ'αυτή τη σελίδα του press-gr, και αναλυτικά στις παρακάτω σελίδες του dimolog.blogspot.com:
L'Auteur
0 σχόλια